Skarga kasacyjna na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie Andrzej Jurkiewicz (spr.) Jolanta Sikorska Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 29 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2005 r. sygn. akt 7 IV SA 5058/03 w sprawie ze skargi R. Z. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2003 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 marca 2005 r., sygn. akt 7/IV SA 5058/03 oddalił skargę R. Z. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2003 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] lipca 2003 r. nr [...] stwierdził nieważność decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Powiecie S. z dnia [...] września 2000 r. znak [...]. W uzasadnieniu decyzji podano, iż badaną decyzją Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego na podstawie art. 40 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 98, poz. 229) nakazał R. Z. wykonanie określonych robót budowlanych niezbędnych do doprowadzenia samowolnie wybudowanego budynku letniskowego na działce nr [...] w gminie W. do stanu zgodnego z prawem. Z akt sprawy wynika, iż w chwili rozpoczęcia inwestycji w 1993 r. na tym terenie obowiązywał plan zagospodarowania przestrzennego Gminy Węgorzyno, uchwalony przez Radę Narodową Miasta i Gminy Węgorzyno w dniu 27 maja 1982 r. i zgodnie z ustaleniami planu działka nr [...] przeznaczona była na cele rolnicze. Ponadto zgodnie z rozporządzeniem nr 3/92 Wojewody Szczecińskiego z dnia 9 marca 1992 r. w sprawie zatwierdzenia planu ochrony Ińskiego Parku Krajobrazowego, przewidziano dla parku i jego otuliny zakaz lokalizacji nowych domków letniskowych oraz odtwarzania na te cele siedlisk w pasie 100 m od brzegów jeziora. Decyzja organu I instancji oparta została na przesłance, iż aktualnie obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego gminy Węgorzyno uchwalony przez Radę Miejską w Węgorzynie w dniu 29 listopada 1994 r. sankcjonuje istniejącą zabudowę letniskową. W ocenie Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie istotne są przepisy obowiązujące w chwili rozpoczęcia inwestycji, tj. w 1993 r., w świetle, których domek rekreacyjny na działce [...] został wybudowany na terenie, który zgodnie z wówczas obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego nie był przeznaczony pod zabudowę. Wobec powyższego badana decyzja rażąco narusza art. 40 Prawa budowlanego z 1974 r., ponieważ legalizuje obiekt budowlany wzniesiony bez pozwolenia na budowę, który w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obowiązującym w dacie realizacji obiektu nie jest przeznaczony pod zabudowę.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] października 2003 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania R. Z. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, wskazując, że stanowisko powiatowego organu nadzoru budowlanego przyjmujące ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego obowiązujące w chwili orzekania a nie realizacji inwestycji jest błędne. Dlatego też prawidłowe są ustalenia organu nadzoru budowlanego stopnia wojewódzkiego, iż zalegalizowanie w trybie art. 40 Prawa budowlanego z 1974 r. obiektu budowlanego wzniesionego bez pozwolenia na budowę na terenie, który zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującym w chwili realizacji inwestycji nie jest przeznaczony pod zabudowę stanowi rażące naruszenie powołanego przepisu.

Strona 1/5