Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia del. WSA Grzegorz Czerwiński Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Związku Gmin B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 stycznia 2014 r. sygn. akt III SA/Wr 734/13 w sprawie ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Związku Gmin B. z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały Zgromadzenia Związku Gmin "B." nr [...] z dnia [...] lutego 2000r. w sprawie ustalenia wysokości diet dla przedstawicieli gmin Związku Gmin "B." oraz zażalenia Związku Gmin B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 marca 2014 r. sygn. akt III SA/Wr 734/13 w przedmiocie uzupełnienia wyroku co do zwrotu kosztów postępowania 1. oddala skargę kasacyjną, 2. uchyla zaskarżone postanowienie.
Wyrokiem z dnia 15 stycznia 2014 r., sygn. akt III SA/Wr 734/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, uwzględniając skargę Wojewody [...] stwierdził niezgodność z prawem zaskarżonej uchwały Związku Gmin "B." z dnia [...] grudnia 2007 r., Nr [...], w przedmiocie zmiany uchwały Zgromadzenia Związku Gmin "B." nr [...] z dnia [...] lutego 2000 r. w sprawie ustalenia wysokości diet dla przedstawicieli gmin Związku Gmin "B.". W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu Wojewoda [...] jako organ nadzoru zakwestionował ww. uchwałę z dnia 19 grudnia 2007 r., zarzucając Zgromadzeniu Związku Gmin "B." istotne naruszenie art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) przez przyznanie członkom zgromadzenia związku diet na podstawie unormowań dotyczących ustalania diet dla radnych.
Skarżący zauważył, że nie ma regulacji prawnych pozwalających na analogiczne stosowanie do członków zgromadzenia związku międzygminnego przepisów ustawy o samorządzie gminnym odnoszących się do radnych. Podstawy takiej nie stanowi w szczególności art. 69 ust. 2 ustawy o samorządzie terytorialnym, według którego w zakresie zadań zleconych związkowi zgromadzenie wykonuje kompetencje przysługujące radzie gminy, albowiem dotyczy on wyłącznie kompetencji przysługujących radzie gminy, nie zaś uprawnień radnego.
Wojewoda [...] nie doszukał się takiej podstawy również w unormowaniu zawartym w art. 69 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, uznając że przepis regulujący instytucję zgromadzenia związku międzygminnego odsyła do odpowiedniego stosowania przepisów dotyczących rady gminy, a nie do radnych.
Skarżący podkreślił przy tym, że "rada" i "radni" nie są pojęciami tożsamymi i różny jest status prawny organu i jego członków. Niejednakowa jest także sytuacja prawna radnych i członków zgromadzenia związku międzygminnego, co wyklucza zastosowanie względem członków zgromadzenia związku międzygminnego unormowań odnoszących się do radnych.
Dieta, o której mowa w art. 24 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, nie jest określeniem tak pojemnym, by objąć nim rekompensatę, ekwiwalent czy też wynagrodzenie za udział w posiedzeniach organu stanowiącego i kontrolnego innej niż gminnej osoby prawnej. Ponadto funkcja członka zgromadzenia związku międzygminnego nie jest odpowiednikiem funkcji sprawowanej przez radnego w organie stanowiącym i kontrolnym gminy. Związek międzygminny, mimo oczywistego powiązania z uczestniczącymi w nim gminach, jest jednak odrębną, samodzielną osobą prawną. Członków zgromadzenia związku międzygminnego nie można uznać za radnych, gdyż nie wiąże ich ze związkiem międzygminnym mandat z tytułu wykonywania funkcji członka organu.
Według skarżącego, Zgromadzenie Związku Gmin "B.", podejmując zaskarżoną uchwałę, działało bez podstawy prawnej.