Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Kisiel Sędziowie Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.) Sędzia del. NSA Janusz Furmanek Protokolant asystent sędziego Maciej Stojek po rozpoznaniu w dniu 08 września 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 marca 2009 r., sygn. akt II SA/Po 803/08 w sprawie ze skargi J.S. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Poznaniu z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 10 marca 2009 r. sygn. akt II SA/Po 803/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę J.S. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Poznaniu z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...]. Decyzją tą Wojewódzki Inspektor, po rozpatrzeniu odwołania J.S. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Miasta Poznania z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...], umarzającej postępowanie w sprawie legalności robót budowlanych wykonanych przez R.P., polegających na wymianie stolarki okiennej i drzwiowej w budynku mieszkalnym stanowiącym współwłasność J.S., R.P. i A.B., uchylił decyzję organu pierwszej instancji i umorzył postępowanie w sprawie legalności robót polegających na wymianie stolarki okiennej.
Z uzasadnienia wyroku wynika, iż postępowanie w sprawie zostało wszczęte na skutek zawiadomienia przez J.S. o samowolnej naprawie stolarki okiennej i drzwiowej, ale organ pierwszej instancji, po obejrzeniu płyty DVD dostarczonej przez J.S. oraz opinii inż. Z.B., posiadającego uprawnienia budowlane w specjalności konstrukcyjno-inżynieryjnej i będącego członkiem Wielkopolskiej Izby Inżynierów Budownictwa, uznał, że wykonane prace polegały jedynie na wymianie ram i skrzydeł okiennych i parapetów z koniecznymi wprawkami tynkarskimi i miały charakter prac konserwacyjnych, a nie remontowych, zatem nie wymagały zgłoszenia, toteż postępowanie stało się bezprzedmiotowe. Natomiast organ odwoławczy, podzielając tę ocenę, zwrócił jednak uwagę, że z zawiadomienia o wszczęciu postępowania wynika, iż dotyczyć ono ma sprawy legalności wymiany okien, zaś rozstrzygnięcie umarza postępowanie w sprawie wymiany okien i drzwi, zatem wykracza poza granice postępowania, określone w zawiadomieniu i z tego powodu decyzję należało uchylić, a postępowanie umorzyć, na podstawie art. 105 § 1 K.p.a.
Oddalając skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu podkreślił trafność spostrzeżenia organu odwoławczego co do przedmiotu postępowania i stwierdził, że istotnym dla rozstrzygnięcia było ustalenie jak zakwalifikować roboty wykonane przez R.P., a polegające na wymianie okien. Analizując art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (w brzmieniu z Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), Sąd stwierdził, że wymiana okien dokonana przez R.P. nie mieści się w pojęciu remontu, zdefiniowanym w tym przepisie, zatem słusznie organy uznały, iż jest to konserwacja i wobec tego zasadnie umorzyły postępowanie.
Reprezentowany przez adwokata, J.S. wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku, domagając się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu i zarzucając naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 1 § 2 Prawa o ustroju sądów administracyjnych poprzez niekompletną ocenę przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu legalności wydanych w sprawie decyzji, polegająca na niedokonaniu oceny prawidłowości ustaleń faktycznych w wydanych w sprawie decyzjach;