Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski ( spr. ) Sędzia del. NSA Wiesław Morys Protokolant Kamil Buliński po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2010 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1917/08 w sprawie ze skargi A. M. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 1917/08, oddalił skargę A. M. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2008 r., nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy.
W uzasadnieniu wyroku wskazano, że zaskarżonym do sądu administracyjnego postanowieniem z dnia [...] września 2008 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uchylił zaskarżone postanowienie Miejskiego Konserwatora Zabytków w Poznaniu z dnia [...] listopada 2007 r. uzgadniające projekt decyzji odmawiającej ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie i przebudowie istniejącego budynku mieszkalnego, jednorodzinnego na działce o nr ew. [...], ark. [...], obręb W. przy ul. [...] w P. i umorzył postępowanie I instancji.
W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia, wydanego na skutek zażalenia inwestorki, Minister wyjaśnił, iż bezprzedmiotowe było uzgadnianie przez organ konserwatorski przedmiotowej inwestycji, albowiem w myśl ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm.) wójt, burmistrz lub prezydent miasta wydaje decyzję o warunkach zabudowy po uzgodnieniu z konserwatorem zabytków, ale tylko wówczas, gdy inwestycja dotyczy obiektów i obszarów objętych ochroną konserwatorską. Tylko w takiej sytuacji konserwator zabytków staje się organem współdziałającym. Natomiast ani działka, ani budynek położone przy ul. [...] w P. nie są objęte żadną z form ochrony konserwatorskiej, wynikającej z ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. nr 162, poz. 1568 ze zm.). Stąd uzgodnienie organu I instancji było rozstrzygnięciem wadliwym, wymagającym uchylenia, nie istniały bowiem podstawy do rozstrzygania merytorycznego, a prowadzone postępowanie uzgodnieniowe przed I instancją należało umorzyć.
We wniesionej skardze A. M. wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia, powołując się na art. 4 pkt 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Wskazała, że przedmiotowa inwestycja narusza wynikającą z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zasadę dobrego sąsiedztwa, co potwierdza wykonana na potrzeby decyzji o warunkach zabudowy analiza. Nadto to zamierzenie inwestycyjne sprzeczne jest z założeniami urbanistyczno-architektonicznymi dla zespołu zabudowy przy ul. [...]. W ocenie skarżącej Miejski Konserwator Zabytków w Poznaniu, wbrew twierdzeniu Ministra, był uprawniony do dokonania tego uzgodnienia. Powołała się przy tym na wniosek inwestorki z dnia [...] października 2007 r. skierowany do Konserwatora Zabytków o zaopiniowanie tej inwestycji. W ocenie skarżącej postanowienie to narusza także art. 7 k.p.a., bowiem rażąco narusza interes społeczny poprzez stworzenie realnego zagrożenia dla zabytkowego Fortu [...], w którego bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się planowana inwestycja, stwarza też zagrożenie dla prywatności sąsiadów, jak i zagraża ustalonej linii zabudowy wszystkich nieruchomości położonych przy ul. [...] w P.