Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz ( spr. ) Sędzia NSA Leszek Leszczyński Protokolant Krzysztof Tkacz po rozpoznaniu w dniu 17 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. S.. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2005 r. sygn. akt 7/IV SA 2278/03 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 maja 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy oddalił skargę wniesioną przez W. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2003 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy M. Nr [...] z dnia 16.07.1992r.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, iż Wojewoda Mazowiecki decyzją nr [...] z dnia 27.02.2003 r. w wyniku wszczętego na wniosek W. S. postępowania na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpa w zw. z art. 158 § 1 kpa stwierdził nieważność decyzji Wójta Gminy M. Nr [...] z dnia 16.07.1992r. zezwalającej na użytkowanie budynku wytwórni wód gazowanych zbudowanego bez zezwolenia wg inwentaryzacji budowlanej i opinii techniczno-budowlanej tj. obiektu na działce nr ew. 553/1 przy ul. Ś. we wsi O. w gminie M.
Zdaniem Wojewody Mazowieckiego inwestor świadomie zabudował swoją nieruchomość tj. działkę nr 553/1 w taki sposób, że nie jest możliwa komunikacja pomiędzy budynkami na jego działce. Niemożliwy jest również dojazd do każdego z budynków od drogi publicznej, a nadto inwestor nie uregulował w formie prawnej kwestii dojazdu poprzez sąsiednią działkę i korzysta z przejazdu bezprawnie. W tej sytuacji zdaniem organu I instancji doszło do rażącego naruszenia art. 145 § 1 kc.
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez inwestora "P. " Sp. z o.o. w M., decyzją z dnia [...] maja 2003r. nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy M. z 16.07.1992 r.
Organ odwoławczy podniósł, iż jedyną przesłanką do stwierdzenia nieważności przyjętą przez organ I instancji było rażące naruszenie art. 145 § 1 kc., a przepis ten nie mógł być podstawą orzekania przez organ administracji, bowiem sprawa drogi biegnącej od ul. Ś. w O. wzdłuż granicy pomiędzy działką inwestora nr ew. 553/1, a działkami nr ew. 517/6 i 554/1 stanowiącymi własność W. S. była rozpatrywana przez Sąd Rejonowy w P. oraz Sąd Okręgowy w W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpoznający skargę W. S. na powyższą decyzję podkreślił, iż dla zaistnienia przesłanki z art. 156 § pkt 2 kpa musi zaistnieć rażące naruszenie bądź przepisów postępowania administracyjnego bądź prawa materialnego stanowiącego podstawę wydania kwestionowanej decyzji.
Nie można zatem przyjąć, jak uczynił to organ I instancji, że decyzja Wójta Gminy M. z 16. 07. 1992 r. spowodowała naruszenie art. 145 kc, bowiem przepisy prawa cywilnego nie stanowiły podstawy do wydania tej decyzji. Przepis art. 145 § 1 kc stanowi jedynie uprawnienie do ustanowienia służebności gruntowej, którą można realizować na podstawie przepisów cywilnych w sądzie powszechnym. Kwestionowana w postępowaniu nieważnościowym decyzja wydana została w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził też, iż działka nr 553/1 należąca do inwestora, na której usytuowany został przedmiotowy obiekt, przylega bezpośrednio do drogi publicznej. Niezależnie od drogi publicznej do której przylega działka 553/1, inwestor korzysta też z drogi dojazdowej usytuowanej wzdłuż jego działki, wybudowanej przez inwestora.