Skarga kasacyjna na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej pozwolenia na budowę
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski /spr./ Sędziowie Alicja Plucińska-Filipowicz Jerzy Stelmasiak Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2005 r. sygn. akt VII SA/Wa 1517/04 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2004 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 6 lipca 2005 r., sygn. akt VII SA/Wa 1517/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2004 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd I instancji podał, że decyzją z dnia [...] czerwca 2004 r. Wojewoda Mazowiecki, po przeprowadzeniu postępowania wszczętego w dniu 10 grudnia 2003 r. stwierdził nieważność ostatecznej decyzji Starosty P. z dnia 16 października 2002 r., Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-pensjonatowego w K. przy ul. R. na działce nr ew. 21 obręb 03-18. Powodem stwierdzenia nieważności decyzji była okoliczność podpisania tejże decyzji przez Naczelnika Wydziału z przekroczeniem upoważnienia udzielonego przez Starostę P. Naczelnik Wydziału był upoważniony do podpisywania decyzji dotyczących budownictwa indywidualnego jednorodzinnego.

Po rozpatrzeniu odwołania złożonego przez R. K. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Wojewody Mazowieckiego. W ocenie organu odwoławczego kontrolowana decyzja Starosty P. została wydana z rażącym naruszeniem art. 268a Kodeksu postępowania administracyjnego stanowiącego o umocowaniu pracownika organu administracji publicznej do załatwiania spraw w imieniu tego organu w ustalonym zakresie.

Na powyższą decyzję R. K. złożył skargę do sądu administracyjnego, zarzucając, iż organy bezpodstawnie wszczęły postępowanie nadzorcze, bezpodstawnie stwierdziły nieważność decyzji o pozwoleniu na budowę, jak również naraziły na straty finansowe i moralne w związku z niewłaściwym rozpoznaniem i postępowaniem. W ocenie skarżącego postępowanie zostało wszczęte niezgodnie z art. 28 Kpa i nie została wyjaśniona podstawa prawna wszczęcia tego postępowania. Skarżący nie został zawiadomiony o wszczęciu postępowania w sprawie dotyczącej jego interesu prawnego, co jest niezgodne z art. 9 i art. 10 Kpa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał skargę za niezasadną, zauważając, iż przekroczenie upoważnienia powoduje nieważność dokonanej czynności, a w szczególności działanie pracownika bez upoważnienia organu ma również znamiona rażącego naruszenia prawa powodującego nieważność danej czynności.

W przedmiotowej sprawie Naczelnik Wydziału podpisując decyzję z dnia 16 października 2002 r. zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-pensjonatowego przekroczyła zakres upoważnienia udzielonego jej przez Starostę P. w dniu 16 marca 2002 r. Upoważnienie to uprawniało M. W. - Naczelnika Wydziału Architektoniczno-Budowlanego do podpisywania w imieniu Starosty P. wyłącznie:

1) decyzji o pozwoleniu na budowę w zakresie budownictwa jednorodzinnego (art. 28, art. 33, art. 34, art. 36 Prawa budowlanego),

2) decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę (art. 36 Prawa budowlanego),

3) decyzji w przedmiocie sprzeciwu w sprawie budowy (art. 30 ustawy),

Strona 1/3