Dnia 14 marca 2018 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka (spr.) Protokolant: starszy inspektor sądowy Anna Połoczańska po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2018 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. [...] S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 stycznia 2016 r. sygn. akt IV SA/Gl 654/15 w sprawie ze skargi P. [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 stycznia 2016 r., sygn. akt IV SA/GL 654/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, oddalił skargę P. [...] S.A. w W. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], w przedmiocie choroby zawodowej.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał na następujące ustalenia faktyczne:
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w [...] decyzją z dnia [...] marca 2015 r. stwierdził u K. C. chorobę zawodową: obustronny trwały odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz, wymienioną w poz. 21 wykazu chorób, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1367). Rozstrzygnięcie to organ administracji sanitarnej oparł na orzeczeniu lekarskim Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w [...] z dnia [...] stycznia 2015 r., w którym rozpoznano przedmiotową chorobę zawodową oraz na ocenie narażenia zawodowego. Mianowicie placówka medyczna rozpoznała u pracownika obustronny niedosłuch odbiorczy o lokalizacji ślimakowej i podwyższenie progu słuchu o wielkości powyżej 45 dB w uchu lepiej słyszącym. Natomiast ocena narażenia zawodowego wykazała, że podczas zatrudnienia u kolejnych pracodawców, w latach 1966-2012, pracownik był okresowo narażany na szkodliwe działanie hałasu o natężeniu stwarzającym ryzyko utraty słuchu, zależnie od miejsca wykonywania pracy i rodzaju wykonywanych czynności. M.in. ustalono, że w początkowym okresie zatrudnienia w L. [...] w R., którego to zakładu następcą prawnym jest P. [...] S.A., pracownik w latach 1966-1969 jako uczeń 3 razy w tygodniu wykonywał prace w ramach praktycznej nauki zawodu, w tym w klasie trzeciej na wszystkich działach produkcyjnych i naprawczych, przy czym nie był narażony na hałas przekraczający NDN i brak wyników pomiarów środowiskowych na stanowisku pracy. Z kolei w okresie 09.1969 r. - 31.05.1970 r. na stanowisku rzemieślnika praca wykonywana była w hali napraw lokomotyw, w kanałach naprawczych i na otwartej przestrzeni. Do zakresu obowiązku pracownika należały przeglądy i naprawy lokomotyw, wymiana lub naprawa uszkodzonych lub zużytych elementów, czyszczenie i konserwacja, smarowanie części trących (bez wykorzystania elektronarzędzi emitujących hałas), wykonywanie innych czynności zleconych przez nadzór, a według pracownika również: naprawy sprężarek powietrznych i pomp wodnych. Z tego okresu także brak jest pomiarów środowiskowych na stanowisku pracy. Decyzja została skierowana do pracownika i istniejących zakładów pracy, w tym P. [...] S.A.
Ten ostatnio wymieniony zakład pracy wniósł odwołanie, w którym zarzucał, że organ wadliwie zinterpretował przepisy prawa materialnego i na niekorzyść Spółki wadliwie przeprowadził postępowanie administracyjne.