Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur (spr) Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant asystent sędziego Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 lutego 2012 r. sygn. akt II SA/Po 803/11 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zmiany decyzji określającej dopuszczalny poziom hałasu 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu na rzecz [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie kwotę 854 (osiemset pięćdziesiąt cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 lutego 2012 r., sygn. akt II SA/Po 803/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] czerwca 2011 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zmiany decyzji określającej dopuszczalny poziom hałasu.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd I instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Starosta Poznański decyzją z dnia [...] grudnia 2001 r. na podstawie art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 100, poz. 1085), art. 51 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994r. Nr 49, poz. 196 z późn. zm.) oraz § 2, § 5 i § 6 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 13 maja 1998 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. nr 66, poz. 436) określił dla przedsiębiorstwa [...] Sp. z o.o. w Gołuchowie dopuszczalne poziomy hałasu emitowanego do środowiska we wskazanych wysokościach i zobowiązał Przedsiębiorstwo do zmniejszenia emisji hałasu do poziomu nie przekraczającego wartości dopuszczalnych.
Starosta Poznański decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r. na podstawie art. 115a ust. 7 pkt 3 w zawiązku z art. 378 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627 z późn. zm.), art. 20 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 18 maja 2005 r. o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 954, dalej jako "ustawa z dnia 18.05.2005 r. lub ustawa nowelizująca") oraz § 5 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 29 lipca 2004 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. nr 178, poz. 1841, dalej jako "rozporządzenie") zmienił decyzję Starosty Poznańskiego z dnia [...]grudnia 2001 r. w części dotyczącej określenia wysokości dopuszczalnego poziomu hałasu emitowanego przez [...] Sp. z o.o. (dawniej [...] Sp. z o.o.) i określił nowe dopuszczalne poziomy hałasu emitowanego do środowiska oraz ustalił dodatkowe obowiązki.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. na podstawie art. 17 pkt 1, art. 104, art. 155, art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1 i art. 158 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm., dalej jako "k.p.a.") oraz art. 115a ust. 7 pkt 3 w zw. z art. 378 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2001 r. nr 62, poz. 627 z późn. zm.), art. 20 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 18 maja 2005 r. o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska, oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 113, poz. 954) oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 29 lipca 2004 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. nr 178 poz. 1841) stwierdziło nieważność decyzji Starosty Poznańskiego z dnia [...] czerwca 2006 r., znak [...] określającej poziomy hałasu dla przedsiębiorstwa [...] Sp. z o.o. w Gołuchowie. W motywach rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, że decyzja z [...] czerwca 2006 r. była wydana w przedmiocie zmiany decyzji z dnia [...] grudnia 2001 r. Podstawą prawną decyzji zmieniającej, zgodnie z k.p.a. był przepis art. 155 k.p.a. Chociaż nie został on przywołany ani w sentencji decyzji ani w jej uzasadnieniu, to jednakże mając na względzie treść decyzji stwierdzono, iż był on podstawą zmiany decyzji ostatecznej z dnia [...] grudnia 2001 r. Zdaniem Kolegium w niniejszej sprawie nie zachodzi przesłanka stwierdzenia nieważności polegająca na wydaniu decyzji bez podstawy prawnej. Kolegium stwierdziło, iż z rażącym naruszeniem prawa mamy do czynienia, gdy rozstrzygnięcie zostało oparte na błędnej interpretacji przepisu, przy czym błąd ten jest oczywisty. W niniejszej sprawie decyzja powinna być wydana na podstawie tych samych przepisów co decyzja zmieniająca. Rozważenie możliwości stosowania trybu przewidzianego w art. 155 k.p.a. wymaga uprzedniego ustalenia, czy w konkretnym przypadku występuje tożsamość sprawy administracyjnej w znaczeniu materialnym. Organ stwierdził, że decyzję zmieniającą wydano wbrew dyspozycji przepisu art. 155 k.p.a. Rażące naruszenie prawa polega na tym, że decyzja zmieniana wydana była na podstawie art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw, w oparciu o przepis art. 51 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 13 maja 1998 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. Natomiast zmieniająca decyzja została wydana na podstawie art. 115a ust. 7 pkt 3 w zw. z art. 378 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska, art. 20 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 18 maja 2005 r. oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 29 lipca 2004 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. Tym samym nie ma tożsamości podstawy prawnej pomiędzy decyzją zmieniającą a zmienianą co stanowi rażące naruszenie przepisu art. 155 k.p.a. Ponadto wydając decyzję w trybie art. 155 k.p.a. organ musiał uzyskać wyraźną zgodę stron postępowania. Tymczasem w aktach sprawy nie ma zgody którejkolwiek ze stron postępowania, co również stanowi rażące naruszenie przepisu art. 155 k.p.a. W ocenie Kolegium pozostałe naruszenia przepisów (art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak powołania w podstawie prawnej i uzasadnieniu treści przepisu art. 155 k.p.a., brak wskazania, iż za zmianą decyzji nie sprzeciwia się przepis szczególny i przemawia za zmianą słuszny interes strony lub interes społeczny) mogą, ale nie muszą zostać uznane za rażące, jednakże już same wskazane wyżej rażące naruszenia przepisu art. 155 k.p.a. powodują, iż należy stwierdzić nieważność decyzji ostatecznej z dnia [...] czerwca 2006 r.