Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA Wanda Zielińska-Baran Protokolant: asystent sędziego Anna Dziosa - Płudowska po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 2301/12 w sprawie ze skargi W. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską I. oddala skargę kasacyjną; II. zasądza od W. B. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. II SA/Wa 2301/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.
Decyzją z dnia [...] r. Komendant Stołeczny Policji (dalej KSP), działając na podstawie art. 18 ust. 5 pkt 4 i art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. nr 52, poz. 525 ze zm.), dalej u.b.a., w związku z § 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 kwietnia 2000 r. w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji (Dz.U. Nr 287, poz. 343 ze zm.) oraz art. 104 i art. 268a ustawy z dnia 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej k.p.a., cofnął W. B. (dalej skarżący) pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej.
W związku z informacją z 28 kwietnia 2011 r. o utracie broni przez skarżącego, wszczęto postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia skarżącemu pozwolenia na posiadanie broni myśliwskiej. W trakcie postępowania organ pierwszej instancji ustalił, że skarżący wyrokiem Sądu Rejonowego [...], [...] Wydział Karny, z dnia [...] r. (sygn. akt [...]), został uznany za winnego popełnienia przestępstwa z art. 263 § 4 Kodeksu karnego (dalej k.k.) polegającego na tym, że w bliżej nieokreślonym czasie, jednak nie wcześniej niż w styczniu 2011 r. i nie później niż 27 kwietnia 2011 r. w W. nieumyślnie spowodował utratę broni [...], która zgodnie z prawem pozostawała w jego dyspozycji. Ponadto wyrokiem Sądu Rejonowego [...] z dnia [...] r., [...] Wydział Karny (sygn. akt [...]) skarżący został uznany za winnego popełnienia wykroczenia z art. 51 ust. 2 pkt 7 u.b.a. polegającego na tym, że w okresie od miesiąca stycznia 2011 r. do dnia 27 kwietnia 2011 r. w W. przy ul. O. [...] m. [...] , będąc posiadaczem broni palnej myśliwskiej, przechowywał broń i amunicję w drewnianej szafie z ubraniami w sposób umożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych.
W związku z powyższym w ocenie KSP, skarżący nie daje rękojmi prawidłowego przechowywania broni. Przedstawione fakty, a w szczególności brak racjonalnego postępowania skarżącego w przechowywaniu broni palnej, stanowią, zdaniem organu, wystarczające przesłanki do cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską pomimo pozytywnej opinii z miejsca zamieszkania i koła łowieckiego, którego skarżący jest członkiem. Cofnięcie pozwolenia na broń nie jest karą, lecz administracyjno-karnym skutkiem utraty wiarygodności co do zgodnego z prawem przestrzegania warunków przechowywania broni.
Skarżący wniósł odwołanie od ww. decyzji podnosząc, że od 1969 r. jest członkiem [...], jak również przynależy do trzech warszawskich kół łowieckich. Jego mieszkanie jest zabezpieczone kratami i alarmem, a także znajduje się pod nadzorem firmy ochroniarskiej. W dniu 26 sierpnia 2012 r. w trakcie porządków w szafie małżonki skarżącego "rzekomo utracona broń" została odnaleziona, zatem - według skarżącego - można stwierdzić, że osoby nieuprawnione nie miały do niej dostępu.