Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Borkowska Sędziowie sędzia NSA Maria Czapska- Górnikiewicz sędzia del. WSA Arkadiusz Despot- Mładanowicz (spr.) Protokolant Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 17 września 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 203/08 w sprawie ze skargi Gminy Brzuze na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. zasądza od Gminy Brzuze na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 300 (słownie: trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6361 Rejestr  zabytków
Inne orzeczenia z hasłem:
Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 203/08 uchylił decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 17 grudnia 2007 r. oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia 30 października 2007 r. dotyczącą odmowy wznowienia postępowania.

Przedstawiając w uzasadnieniu stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia 22 listopada 2006 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego skreślił z rejestru zabytków części terenu parku krajobrazowego przy Cukrowni w O. Gmina Brzuze.

Wniosek o wznowienie postępowania zakończonego powyższą decyzją złożyła Gmina Brzuze, gdyż nie brała udziału w postępowaniu. Argumentowała, że przysługuje jej status strony w postępowaniu, w którym określony obiekt jest uznawany za zabytek lub skreślany z rejestru zabytków.

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia 30 października 2007 r. odmówił wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją z dnia 22 listopada 2006 r. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia powołał art. 89 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U z 2004 r., Nr 162, poz. 1568 ze zm.) - dalej jako ustawa o ochronie zabytków oraz art. 149 § 3 k.p.a.

Organ przywołał treść art. 28 k.p.a. podnosząc, że stroną jest ten podmiot, którego własny interes prawny lub obowiązek podlega konkretyzacji w postępowaniu administracyjnym. Jego zdaniem gmina Brzuze nie wykazała o jakich jej prawach lub obowiązkach miałaby stanowić decyzja z 22 listopada 2006 r. Przedmiotowa decyzja nie nakłada na Gminę żadnych obowiązków i nie przydaje jej żadnych uprawnień oraz nie można dopatrywać się wkroczenia przez tą decyzję w sferę interesu prawnego gminy. Według oceny organu, Gminie Brzuze nie przysługuje przymiot strony w takim postępowaniu.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Gmina podniosła, że teren którego dotyczy decyzja położony jest na terenie gminy, co w znacznej mierze przesądza o atrakcyjności turystycznej terenu i ma istotny wpływ na planowanie i realizację zamierzeń w zakresie zagospodarowania terenu. Dotyczy to przedsięwzięć inwestycyjnych oraz innych zamierzeń w dziedzinie rozwoju Gminy. Tym samym, ma ona prawo do aktywnego uczestnictwa w postępowaniu, ponieważ dotyczy jej interesu prawnego.

Po ponownym rozpatrzeniu wniosku Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia 17 grudnia 2007 r. utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję uznając, że w postępowaniu o skreślenie zabytku z rejestru zabytku, przymiotu strony nie ma gmina, na terenie której terenie zlokalizowany jest zabytek.

Skargę na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 17 grudnia 2007 r. wniosła Gmina Brzuze, powtarzając argumenty prezentowane w toku postępowania administracyjnego.

Przechodząc do rozważań Sąd pierwszej instancji podkreślił, że w sprawie doszło do naruszenia prawa materialnego, tj. przepisu art. 28 k.p.a. w związku z art. 7 ust.1 pkt 9 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) i art. 18 ust.1, art. 19 ust.1 pkt 1-3, art. 21 ustawy o ochronie zabytków, poprzez niewłaściwe zastosowanie tych przepisów. Naruszenie prawa przez niewłaściwe jego zastosowanie, to kwestia prawidłowego odniesienia normy prawa materialnego do ustalonego stanu faktycznego z hipotezą odnośnej normy prawnej i poddanie tego stanu ocenie prawnej na podstawie treści tej normy (por. wyroki Sądu Najwyższego z 2 kwietnia 2003 r. I CKN 160/01 i z 23 lutego 2006 r. II CSK 101/05).

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6361 Rejestr  zabytków
Inne orzeczenia z hasłem:
Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego