Sprawa ze skargi na decyzję SKO w L. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na rozbudowie, przebudowie i nadbudowie budynku usługowego z przeznaczeniem na usługowo
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. WSA Jolanta Górska (spr.) Protokolant asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 12 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. S. i M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Wr 716/17 w sprawie ze skargi B. S. i M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na rozbudowie, przebudowie i nadbudowie budynku usługowego z przeznaczeniem na usługowo-produkcyjny 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję i decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] września 2014 r. nr [...].; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. solidarnie na rzecz B. S. i M. S. kwotę 2500 (dwa tysiące pięćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem wydanym dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie II SA/Wr 716/17 oddalił skargę B. S. i M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze w L. z dnia [...] lutego 2015 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na rozbudowie, przebudowie i nadbudowie budynku usługowego z przeznaczeniem na usługowo-produkcyjny.

Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach faktycznych prawnych sprawy:

Wyrokiem z dnia 26 września 2017 r., sygn. akt II OSK 762/16, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 października 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 278/15 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Wyrokiem z dnia 8 października 2015 r. uchylono decyzje organów obu instancji dotyczące ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na rozbudowie, przebudowie i nadbudowie budynku usługowego z przeznaczeniem na usługowo-produkcyjny. Inwestor zamierza zmienić sposób użytkowania obiektu na produkcję drobnowymiarowych elementów plastikowych i usługi nieuciążliwe. Wnioskowane parametry zamierzenia odpowiadają charakterystyce urbanistycznej pod względem kontynuacji funkcji, zaś planowana inwestycja w ocenie organu spełnia wymogi z art. 61 ust. 1 u.p.z.p. Według organu nie oddziałuje znacząco lub potencjalnie znacząco na środowisko. Wynika to z ustaleń organu pierwszej instancji i opinii WIOŚ, że planowane przedsięwzięcie nie zostało wymienione w rozporządzeniu RM z dnia 9 listopada 2010 r. (Dz. U. Nr 213, poz. 1397).

Skarżący zarzucili niewyjaśnienie istotnych okoliczności w zakresie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Dodatkowo zarzucili naruszenie art. 106 § 1 i 2 k.p.a. w związku z art. 53 ust. 4 pkt 11 lit. a i b u.p.z.p. w związku z art. 88d ust. 2 prawa wodnego (p.w.) i w związku z art. 64 ust. 1 w związku z art. 52 ust. 2 pkt b u.p.z.p. oraz art. 7, 77, 107 § 3 k.p.a. w związku z § 5 ust. 1, § 6 ust. 1 i § 7 ust. 1 rozporządzenia MI z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1588), a także § 3 ust. 2 tego rozporządzenia w powiązaniu z art. 52 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p.

Uwzględniając skargę, Sąd wyraził pogląd, że konieczne było bardziej wnikliwe wyjaśnienie, czy przed wydaniem decyzji należało przeprowadzić ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Nie wykluczono bowiem, że składnikiem przetwarzanego granulatu będzie elastomer (§ 3 ust. 1 pkt 31 rozporządzenia z 2010 r.) bądź granulat PP i PE (§ 3 ust. 1 pkt 80). Wniosek inwestora nie zawierał dostatecznej charakterystyki wpływu na środowisko (art. 52 ust. 2 pkt 2 u.p.z.p.).

Uwzględniając skargę kasacyjną inwestora, Naczelny Sąd Administracyjny nie zgodził się z ocenami Sądu I instancji o potrzebie dodatkowego wyjaśnienia kwestii oddziaływania zamierzenia inwestora na środowisko, prowadzącymi do wniosku, że decyzja narusza art. 52 ust. 2 pkt 2c, art. 61 ust. 1 pkt 5 u.p.z.p. oraz art. 7, 77 § 1 i 80 k.p.a. Do przepisów odrębnych niewątpliwie zalicza się ustawa z dnia 3 października 2008 r. o ocenach, wymagająca uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jako rozstrzygnięcia poprzedzającego wydanie decyzji lokalizacyjnej w przypadku zaistnienia przesłanek ustawowych. W niniejszej sprawie organy w sposób dostateczny ustaliły brak przesłanek do wymagania od inwestora przedstawienia decyzji środowiskowej. Pogląd ten Naczelny Sąd Administracyjny szeroko uzasadnił. Naczelny Sąd Administracyjny nie stwierdził w tym zakresie naruszeń przepisów prawa wskazanych w zaskarżonym wyroku, jako uzasadniających uwzględnienie skargi. Wskazał nadto, że dokonując kontroli legalności zaskarżonej decyzji w toku ponownego rozpoznania sprawy niezbędne będzie uwzględnienie powyższych ocen i konieczne będzie sprawdzenie prawidłowości stosowania art. 61 u.p.z.p. w pozostałym zakresie.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze