Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Krośnie w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz (spr.) Sędzia del. NSA Leszek Kiermaszek Protokolant Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 17 września 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 maja 2009 r., sygn. akt II SA/Rz 71/09 w sprawie ze skargi W. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Wodne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/2

II OSK 1474/09 U z a s a d n i e n i e

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 7 maja 2009 r. sygn. akt II SA/Rz 71/09 po rozpoznaniu skargi W. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z dnia [...] listopada 2008 r. utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy D. z dnia [...] września 2008 r. o odmowie uchylenia decyzji tego organu z dnia [...] grudnia 2004 r. o ustaleniu warunków zabudowy dla I. i A. B. dotyczącej budowy budynku mieszkalnego w postępowaniu wznowieniowym - oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku podano, że zaskarżone orzeczenie administracyjne zostało wydane w związku z żądaniem skarżącego wznowienia postępowania powołującego się na przesłankę określoną w art. 145 ( 4 kpa, gdyż został pominięty w zwykłym postępowaniu administracyjnym, pomimo iż w jego ocenie ma przymiot strony wywodzący się z przepisów prawa wodnego /art. 82 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 79 ust. 2 i art. 82 ust. 2 pkt 1 oraz art. 84/ ze względu na to, że teren przewidziany pod przedmiotową zabudowę to obszar zagrożony powodzią. Na konieczność ustalenia charakteru obszaru objętego ustaleniem warunków zabudowy, jako mającego znaczenie dla określenia interesu prawnego skarżącego wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 23 sierpnia 2006 r. sygn. akt II SA/Rz 958/05.

Rozpatrujący sprawę ponownie organ gminy stwierdził, że brak jest jakikolwiek podstaw prawnych do przyjęcia, że działka objęta kwestionowaną decyzją jest położona w obszarze bezpośredniego zagrożenia powodziowego w rozumieniu ustawy - Prawo wodne a tym samym nie można skutecznie twierdzić, że skarżący W. I. ma w sprawie interes prawny a zatem nie zaistniała przesłanka z art. 145 ( 1 pkt 4 kpa i należało orzec zgodnie z art. 151 ( 1 pkt 1 kpa. Stanowisko to podzielił organ odwoławczy utrzymując w mocy decyzję organu pierwszej instancji po rozpoznaniu odwołania W. I.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie W. I. podniósł, że sprawa nie została należycie przeanalizowana w aspekcie przepisów prawa materialnego, to jest ustawy Prawo wodne oraz Prawo ochrony środowiska a rozstrzygnięcie zapadło z uchybieniem przepisom art. 7 i 107 ( 1 kpa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga nie jest zasadna. Sąd nie podzielił zarzutów odnoszących się do naruszenia wskazanych przepisów ustawy - Prawo wodne. Dany teren nie został potraktowany w aktach o charakterze normatywnym jako zagrożony powodzią /brak planu miejscowego/ a inwestycja nie może być oceniana przez pryzmat istniejącego, faktycznego zalewania. Każdy kto ma tytuł prawny do nieruchomości, może zagospodarować swoją działkę w sposób zgodny z prawem. Brak zakazów przeciwpowodziowych nie daje podstaw do stwierdzenia, że kwestionowane ustalenie warunków zabudowy nastąpiło w sposób naruszający interes prawny skarżącego. Sam skarżący przyznaje w sprawie, że w czasie wydania kwestionowanej decyzji brak było podstaw do przyjęcia, że dany obszar jest objęty zagrożeniem przeciwpowodziowym. Nie zostały też naruszone przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zakresie obowiązku uwzględnienia przy wydawaniu kwestionowanej decyzji stanu faktycznego. Istnienie inwestycji skarżącego - zakładu G., nie może być uznane za wyznaczenie dla tego zakładu strefy uciążliwości powodującej, że nie było możliwe wydanie kwestionowanej decyzji.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Wodne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze