Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska Sędzia NSA Jan Paweł Tarno /spr./ Sędzia del. WSA Mariola Kowalska Protokolant Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 14 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 marca 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 2046/09 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 18 marca 2010 r., IV SA/Wa 2046/09 oddalił skargę J. W. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody Lubuskiego z 6 sierpnia 2007 r. o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie autostrady A-2 na odcinku Świecko (km 1+995) - Trzciel (km 92+553). W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd stwierdził, że zaskarżona decyzja Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska została wydana w wyniku przeprowadzenia nadzwyczajnego postępowania administracyjnego - postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody Lubuskiego z dnia 6 sierpnia 2007 r. W postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji organ bada jedynie, czy kontrolowana decyzja jest obarczona wadami określonymi w art. 156 § 1 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która: 1) wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości, 2) wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, 3) dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną, 4) została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie, 5) była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały, 6) w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą, 7) zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa.
Część zarzutów skarżącego koncentruje się wokół nieprawidłowego jego zdaniem poinformowania o wszczęciu postępowania, o spotkaniu 23 lipca 2007 r. w Lubuskim Urzędzie Wojewódzkim oraz wydaniu decyzji Wojewody Lubuskiego z 6 sierpnia 2007 r. Stosownie do art. 46a ust. 5 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t. j. Dz. U. z 2008 r. nr 25, poz. 150 ze zm., zwanej dalej "p.o.ś."), w przypadku, gdy liczba stron postępowania o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przekracza 20 (jak to ma miejsce w postępowaniu zakończonym decyzją Wojewody Lubuskiego z 6 sierpnia 2007 r.), stosuje się przepis art. 49 k.p.a. stanowiący, że strony mogą być zawiadamiane o decyzjach i innych czynnościach organów administracji publicznej przez obwieszczenie lub w inny zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości sposób publicznego ogłaszania, jeżeli przepis szczególny tak stanowi, a w tych przypadkach zawiadomienie bądź doręczenie uważa się za dokonane po upływie czternastu dni od dnia publicznego ogłoszenia.
Słusznie więc podnosi organ, że do kwestii zawiadomienia skarżącego o wszczęciu postępowania i wydaniu decyzji z mocy art. 46a ust. 5 p.o.ś. miał zastosowanie art. 49 k.p.a., nie zaś art. 32 ust. 2 i 3 p.o.ś. w związku z art. 3 pkt 19 p.o.ś., które dotyczą podania do publicznej wiadomości informacji o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie danych o decyzjach wymagających udziału społeczeństwa. Nie mają więc w tym kontekście znaczenia zarzuty skarżącego dotyczące naruszenia art. 32 ust. 2 i 3 p.o.ś. w związku z art. 3 pkt 19 p.o.ś., zaś z materiału dowodowego wynika, iż stosowne obwieszczenia, o których mowa w art. 49 k.p.a., zostały dokonane prawidłowo poprzez ich wywieszenie w urzędach gmin, przez które ma przebiegać planowana autostrada.