Skargi kasacyjne M. S. oraz [...] S.A. z siedzibą w K. od wyroku WSA w Krakowie w sprawie ze skarg M. S. oraz [...] S.A. z siedzibą w K. na uchwałę Rady Miasta Krakowa nr CXIII/1127/06 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Ujście Wilgi"
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Bożena Walentynowicz Sędziowie sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski (spr.) sędzia NSA Halina Kuśmirek Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych M. S. oraz [...] S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 czerwca 2008 r. sygn. akt II SA/Kr 1349/06 w sprawie ze skarg M. S. oraz [...] S.A. z siedzibą w K. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 21 czerwca 2006 r. nr CXIII/1127/06 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Ujście Wilgi" oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 6 czerwca 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 1349/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi [...] S.A. z siedzibą w K. oraz M. S. na uchwałę Nr CXIII/1127/06 Rady Miasta Krakowa z dnia 21 czerwca 2006 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Ujście Wilgi".

W skardze Spółka [...] S.A. z siedzibą w K. podniosła, że jest właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w Krakowie, dzielnicy [...] przy ul. [...], składającej się z działek gruntu Nr [...],[...],[...], obr. [...]. Powyższa nieruchomość jest zabudowana budynkiem biurowo-administracyjnym. Poprzez podjęcie zaskarżonej uchwały, zdaniem Spółki, naruszony został jej interes prawny z uwagi na nieuzasadnione i nadmierne ograniczenie prawa zabudowy tej nieruchomości. W skardze wskazano też zarzuty dotyczące procedury planistycznej, w tym przede wszystkim "dwa poważne uchybienia przepisom prawa": uchwalenie zaskarżonej uchwały w oparciu o przepisy poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.) oraz nieprzeprowadzenie właściwej procedury planistycznej uregulowanej w art. 14-29 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Podniesiono też, że poszczególne ustalenia tego planu pozostają w sprzeczności z ustaleniami obowiązującego Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Odrębną skargę na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 21 czerwca 2006 r. złożył M. S., w której podał, że jest właścicielem działek o nr [...] i [...], obr. [...][...] oraz nr [...] i [...] obr. [...][...], które nabył w listopadzie 2003 roku. Działki te zostały objęte zaskarżoną uchwałą. Naruszenia swojego interesu prawnego skarżący upatruje w tym, że wejście w życie uchwały spowodowało wygaśnięcie wydanej na jego rzecz decyzji o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie wielorodzinnego budynku mieszkalno-usługowego. Skarżący podniósł nadto, że przepisy planu miejscowego zmuszają go do urządzenia zieleni na swoich nieruchomościach oraz do ich publicznego udostępnienia. Zieleń, która została zaplanowana na terenach oznaczonych symbolem 8ZP ma bowiem charakter publiczny. W tym zakresie plan miejscowy jest niewykonalny, gdyż przepisy obowiązującego prawa nie przewidują wywłaszczenia nieruchomości na cele zieleni publicznej.

Skarżący podniósł też zarzuty dotyczące przeprowadzonej procedury planistycznej, analogiczne do zarzutów podanych w skardze Spółki [...].

Rozpoznając powyższe skargi łącznie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wskazał, że prace planistyczne, dotyczące obszaru "Ujście Wilgi" trwały od dnia 12 lipca 2000 r., czyli od dnia podjęcia uchwały w sprawie przystąpienia do zmiany obowiązującego planu z dnia 25 kwietnia 1998 r. Prace te odbywały się według obowiązującej wówczas ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym z 1994 r.

W dniu 21 maja 2003 r. Rada Miasta Kraków podjęła uchwałę zmieniającą uchwałę z dnia 12 lipca 2000 r., jednakże w ocenie Sądu pierwszej instancji zmiana ta nie może być interpretowana jako wszczęcie nowego postępowania planistycznego, gdyż nie wyeliminowała ona uchwały dotychczasowej. W tej sytuacji w niniejszej sprawie znajdował zastosowanie przepis art. 85 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zgodnie z którym do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, w stosunku do których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu oraz zawiadomiono o terminie wyłożenia tych planów do publicznego wglądu, ale postępowanie nie zostało zakończone przed dniem wejścia w życie ustawy (tj. przed 11 lipca 2003 r.), stosuje się przepisy dotychczasowe, czyli przepisy ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym z 1994 r.

Strona 1/4