Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski /spr./ Protokolant Anna Sidorowska po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 maja 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 407/06 w sprawie ze skargi W. G. na orzeczenie Komisji do Spraw Służby Zastępczej z dnia [...] grudnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przeznaczenia do odbywania służby zastępczej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 31 maja 2006 r., II SA/Wa 407/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. G. na orzeczenie Komisji do Spraw Służby Zastępczej z dnia [...] grudnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przeznaczenia do odbywania służby zastępczej. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy. Wnioskiem z dnia 14 września 2005 r., W. G. zwrócił się o skierowanie go do odbywania służby zastępczej. Stwierdził, że wyznawane przez niego zasady etyczne i moralne nie pozwalają mu na odbycie zasadniczej służby wojskowej w jednostkach, które mogą być użyte w działaniach mogących powodować utratę zdrowia, a nawet życia innych osób, niezależnie od szlachetnych intencji. Komisja Wojewódzka do Spraw Służby Zastępczej w P. orzeczeniem z dnia [...] października 2005 r., na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz.U. nr 223, poz. 2217), odmówiła przeznaczenia go do odbywania zastępczej służby wojskowej. W uzasadnieniu stwierdzono, że motywy podane przez skarżącego są powierzchowne i ogólnikowe. Nie uzasadnił on wniosku przekonywująco, ani też nie wskazał wyznawanej doktryny religijnej niepozwalającej mu na odbycie służby wojskowej. Nie określił również przyjętych zasad moralnych realizowanych w życiu, które pozostawałby w sprzeczności z obowiązkami i zadaniami żołnierza. Nie uczynił tego także w trakcie rozmowy z komisją. Komisja do Spraw Służby Zastępczej orzeczeniem z dnia [...] grudnia 2005 r., na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o służbie zastępczej, utrzymała w mocy zaskarżone orzeczenie organu I instancji i w uzasadnieniu - poza argumentami przedstawionymi przez ten organ - stwierdziła, iż w trakcie przesłuchania skarżący podał, iż był wychowywany w rodzinie katolickiej i obce są mu działania czyniące krzywdę innym ludziom oraz niszczące przyrodę. Jest on pozbawiony agresji, przemocy i uważa, że żołnierz w wojsku jest szkolony, aby "czynił zło i wykonywał rozkazy wbrew swojej woli". Wyjaśnił również, że neguje wojsko, jako instytucję i nie chce być wykorzystany jako żołnierz do działań zbrojnych i za przykład podał Irak oraz wykonywane obecnie przez ochotników zadania konstatując, że kiedyś wszyscy mogą tam "jechać". W ocenie Komisji powyższe argumenty są nieprzekonywujące, bowiem wyznawcy Kościoła Rzymsko-Katolickiego mogą być kierowani do służby wojskowej i konstytucja "gaudium et spes" oraz codzienna praktyka, jak i udział kapelanów w życiu wojskowym, potwierdzają powyższą tezę. Za nietrafne uznać również argumenty odwołującego się o ograniczeniu wolności, prawa decydowania o sobie, konieczności podporządkowania się posłuszeństwu panującemu w wojsku i kierowania żołnierzy do działań poza granice kraju, ponieważ nie są to zasady moralne. Uznano, że podstawą przeznaczenia do odbycia zastępczej służby wojskowej mogą być tylko zasady o zaostrzonym rygoryzmie moralnym, będące elementem światopoglądowym, dającym się zdefiniować i zaświadczone postawą życiową. Odwołujący się nie udowodnił, że zasady te realizuje w życiu, natomiast obawy przed naruszeniem godności innych ludzi, nie są i zasadami moralnymi, a jedynie subiektywną oceną skarżącego i nie wchodzą w zakres systemu etycznego.