Dnia 24 lutego 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) sędzia del. WSA Izabela Bąk-Marciniak Protokolant sekretarz sądowy Agata Putkowska po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 25 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Bd 1379/14 w sprawie ze skargi M.N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celi publicznego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 25 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Bd 1379/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M.N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie sprawy:
Decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. (znak [...]), Burmistrz C., m.in. na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 1, art. 50 ust. 1 i 4, art. 51 ust. 1 pkt 2, art. 53 ust. 1, 3 i 4, art. 54 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) oraz art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj.: Dz.U. z 2000r. Nr 46, poz. 543 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku K.S. ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym polegającej na budowie farmy wiatrowej - 2 sztuki wraz z infrastrukturą techniczną w obrębie działki rolnej nr [...] położonej w miejscowości [...], gmina [...].
Wniosek o stwierdzenie nieważności ww. decyzji złożył M.N., zarzucając ww. decyzji spełnienie przesłanki z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., tj. rażące naruszenie art. 6 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz art. 8, 9 i 10 k.p.a.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. znak [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. (zwanej dalej także "SKO"), na podstawie art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1 i 2 w zw. z art. 61 § 1 k.p.a., stwierdziło nieważność opisanej wyżej decyzji z dnia [...] listopada 2008 r. ustalającej lokalizację inwestycji celu publicznego, z uwagi na rażące naruszenie art. 50 ust. 1, art. 59 oraz art. 53 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i art. 61 § 1 k.p.a. w zw. z art. 52 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i art. 10 § 1 k.p.a.
Na skutek wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy złożonego przez inwestora decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. znak [...] SKO uchyliło własną decyzję z dnia [...] grudnia 2010 r. i odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] listopada 2008 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że decyzja z dnia [...] listopada 2008 r. nie jest obarczona wadą rażącego naruszenia prawa.
Wyrokiem z dnia 28 września 2011 r. II SA/Bd 535/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M.N. na ww. decyzję SKO.
Na skutek skargi kasacyjnej M.N., wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2013r. II OSK 810/12 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił ww. wyrok Sądu pierwszej instancji oraz decyzję SKO z dnia [...] lutego 2011 r., gdyż za zasadny uznał zarzut naruszenia przez organ zasady czynnego udziału strony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji. Wskazano także, że ze względu na treść art. 53 ust. 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w razie zaistnienia przeszkody do stwierdzenia nieważności decyzji, zastosowanie znajduje norma art. 158 § 2 k.p.a. oraz iż kontroli w tym zakresie nie przeprowadził ani organ ani Sąd.
Rozpoznając sprawę ponownie decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. znak [...] SKO uchyliło własną decyzję z dnia [...] grudnia 2010 r. i nie stwierdziło wydania decyzji z dnia [...] listopada 2008 r. z naruszeniem prawa. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że ww. decyzja z dnia [...] listopada 2008 r. nie jest obarczona wadą rażącego naruszenia prawa.