Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Rzążewska Sędziowie sędzia NSA Teresa Kobylecka (spr.) Sędzia NSA Eugeniusz Mzyk Protokolant: Magdalena Baduchowska po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2006r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 września 2005r., sygn. akt II SA/Łd 592/05 ze skargi J. J. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] lutego 1998r.,nr [....] w przedmiocie pozwolenia na budowę 1) uchyla zaskarżony wyrok i postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 czerwca 2005r. o podjęciu zawieszonego postępowania i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi; 2) zasądza od J. J. na rzecz B. Spółki z o.o. z siedzibą w K. kwotę 430 (czterysta trzydzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 września 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] lutego 1998 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] grudnia 1997 r., którą zatwierdzono projekt budowlany stacji paliw płynnych "B." oraz udzielono pozwolenia na budowę stacji, obejmującego stację paliw płynnych o pojemności 200 m-, w tym pawilon sklepowy stacji, myjnię samochodową, 4 dystrybutory paliwa pod wiatą, zespół 4 zbiorników podziemnych na paliwo płynne, stanowisko nalewowe dla cysterny, stanowisko obsługowe (odkurzacz), śmietnik, magazyn, parkingi dla samochodów, osobowych, drogi i place wewnętrzne wraz z siecią wodociągową i kanalizacyjną, siecią kablową, oświetleniem terenu, usunięciem kolizji energetycznej, kanalizacją telefoniczną, instalacją technologiczną paliwa zgodnie z zatwierdzonym projektem, stanowiącym załącznik do decyzji, na nieruchomości położonej w Ł. przy ul. A.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że skargę na powyższą decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] lutego 1998 r. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie J. J.
Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2001 r. Naczelny Sąd Administracyjny zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 kpc w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, z uwagi na wskazanie przez skarżącego nieprawidłowego adresu.
Ponieważ skarga została wniesiona do NSA przed dniem 1 stycznia 2001 r., zaś postępowanie nie zostało zakończone sprawa na podstawie art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (zwanej dalej ppsa) podlegała rozpoznaniu przez wojewódzki sąd administracyjny na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 2 czerwca 2005 r., w oparciu o art. 128 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi podjął postępowanie w sprawie, nie znajdując podstaw do jego umorzenia, mimo upływu trzyletniego okresu jego zawieszenia.
W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd podniósł, że niewskazanie nowego adresu zamieszkania przez J. J. po wniesieniu skargi, w związku z jego wyprowadzeniem się z dotychczasowego miejsca zamieszkania (Ł., ul. R.) oraz przeniesieniem siedziby prowadzonej przezeń firmy z terenu nieruchomości sąsiadującej z terenem inwestycji (Ł., ul. A.), nie ma wpływu na bieg sprawy. Doręczając bowiem skarżącemu wezwanie do usunięcia braków formalnych został on pouczony o obowiązku informowania Sądu o każdej zmianie adresu zamieszkania, adresu dla doręczeń oraz siedzibie firmy (art. 41 § 1 i 2 kpa w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - obowiązujące w dacie dokonywania pouczenia). Tym samym nie było podstaw do zawieszenia postępowania sądowego na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 kpa w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 o Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Zaniechanie powyższego obowiązku skutkować winno uznaniem za skuteczne doręczenia dokonanego pod dotychczasowy adres (art. 41 § 2 kpa w zw. art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 o Naczelnym Sądzie Administracyjnym) i kontynuowaniem postępowania sądowoadministracyjnego, nie zaś zawieszeniem postępowania z uwagi na brak możliwości nadania sprawie dalszego biegu.