Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie sędzia NSA Barbara Adamiak /spr./ sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant asystent sędziego Aneta Kolarz-Kucięba po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2017 r. sygn. akt II OSK 2751/15 o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 lipca 2015 r. sygn. akt. VII SA/Wa 2961/14 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] 2014 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2017 r. sygn. akt II OSK 2751/15; 2. uchyla zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 lipca 2015 r. sygn. akt. VII SA/Wa 2961/14 w całości i oddala skargę, 3. zasądza od W. S. na rzecz Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego kwotę 280 zł (dwieście osiemdziesiąt) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6361 Rejestr  zabytków
Inne orzeczenia z hasłem:
Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 lipca 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 2961/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi W. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] 2014 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, uchylił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Sąd I instancji wskazał, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów postępowania w postaci art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, a naruszenie to miało istotny wpływ na wynik sprawy. Przedmiotem kontroli Sądu I instancji była decyzja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] 2014 r., którą organ uchylił decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] 2014 r. o umorzeniu postępowania administracyjnego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego w Ż. z dnia [...] 1987 r. o wyrażeniu zgody na zmianę sposobu użytkowania budynku gospodarczego na warsztat ślusarski i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Zdaniem Sądu I instancji w sprawie nie zostały spełnione przesłanki z art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, które uzasadniałyby wydanie przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego decyzji kasacyjnej. Organ stwierdził uchybienia procesowe ale jak wskazał Sąd I instancji, samo stwierdzenie uchybień procesowych nie dawało jeszcze organowi odwoławczemu podstaw do wydania decyzji kasacyjnej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że w sytuacji, kiedy organ odwoławczy kwestionuje rozstrzygnięcie organu I instancji, nie wskazując na zaistniałe braki w stanie faktycznym sprawy i nie stwierdzając potrzeby przeprowadzenia postępowania w celu uzupełnienia materiału dowodowego, ma on obowiązek zastosować instytucję reformacji i wydać decyzję orzekającą co do istoty sprawy. W przypadku zaś zastosowania przepisu art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego organ odwoławczy powinien w sposób jednoznaczny wskazać nie tylko wadliwości postępowania przed organem I instancji, ale i powody, dla których nie jest możliwe w danej sprawie zastosowanie art. 136 k.p.a. Sąd I instancji uznał za zasadny zarzut nałożenia na organ I instancji obowiązku odtworzenia zniszczonych akt (po upływie okresu ich archiwizacji). Jeżeli istnieje konieczność ustalenia stanu faktycznego, w sytuacji braku akt, organy winny poszukiwać innych dowodów (dowodów pośrednich czy np. przesłuchanie stron), jeżeli jest to niezbędne dla prowadzonego postępowania.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wniósł skargę kasacyjną zaskarżając wyrok w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

I. naruszenie przepisów postępowania w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, tj.

1. art. 138 § 2 k.p.a. poprzez przyjęcie, że Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wydając decyzję z dnia [...] 2014 r., znak: [...] nie miał podstaw do uchylenia wydanej przez Wojewodę Ś. decyzji z dnia [...] 2014 r., znak: [...] , bowiem nie zaistniały przesłanki, o których mowa w powyżej wskazanym przepisie, podczasy gdy Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego miał podstawy do uchylenia wydanej przez Wojewodę Ś. decyzji z dnia [...] 2014 r., znak: [...] , ponieważ w sprawie zaistniały przesłanki, o których mowa powyżej,

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6361 Rejestr  zabytków
Inne orzeczenia z hasłem:
Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Nadzoru Budowlanego