Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska - Szary Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) sędzia NSA Jerzy Siegień Protokolant: starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 23/14 w sprawie ze skargi Gminy Miasta Elbląg na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2014 r. po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy Miasto E. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] października 2013 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków - uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji (pkt I), stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku (pkt II) oraz zasądził od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącej Gminy Miasta E. kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Gmina Miasto E. pismem z dnia 21 maja 2012 r. wniosła o wykreślenie z rejestru zabytków niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w E. przy ul. [...] [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. 0,3028, stanowiącej własność gminy, dla której prowadzona jest księga wieczysta KW [...]. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie z dnia [...] lipca 2000 r. wpisano do rejestru zabytków pod numerem [...] dom mieszkalny przy ul. [...] [...] w E. wraz z bryłą budynku gospodarczego i z otaczającą działką nr [...]. Na podstawie decyzji Prezydenta Miasta E. z dnia [...] kwietnia 2004 r. wykonano podział działki nr [...] na działki: nr [...] - zabudowaną i nr [...] - niezabudowaną. Działka nr [...] została sprzedana przez Gminę Miasto E. na rzecz najemcy lokalu mieszkalnego. Na wykonanie ww. czynności uzyskano zgodę Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Obecnie działki stanowią prawnie odrębne nieruchomości. Podkreślono, że wskazana we wniosku działka nie jest zabudowana żadnymi obiektami historycznymi. Zaznaczono, że ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zabezpieczają kształtowanie zabudowy w sposób nie kolidujący z zabytkowym budynkiem na działce nr [...].
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. znak: [...] odmówił skreślenia z rejestru zabytków nieruchomości gruntowej położonej przy ul. [...] [...] w E., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] obręb [...], objętej ochroną konserwatorską na podstawie wpisu do rejestru zabytków pod numerem [...] domu mieszkalnego przy ul. [...] [...] w E. wraz z bryłą budynku gospodarczego i z otaczającą działką nr [...] (obecnie dz. nr [...] i dz. nr [...]), decyzją Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] lipca 2000 r.
Po rozpatrzeniu wniosku Gminy Miasto E. o ponowne rozpatrzenie sprawy Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] października 2013 r., znak: [...], działając na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c, art. 7 pkt 1, art. 13 ust. 1, 2, 5 i 6 oraz art. 89 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) - zwanej dalej: ustawą, oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - zwanej dalej: k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2013 r.