Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia NSA Małgorzata Dałkowska - Szary sędzia NSA Andrzej Gliniecki (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 2050/12 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu doprowadzenia zabytku do jak najlepszego stanu oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 31 stycznia 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 2050/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] r. znak [...] w przedmiocie nakazu doprowadzenia zabytku do jak najlepszego stanu.
Niniejsze rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] znak [...] Stołeczny Konserwator Zabytków działając na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. Nr 162, poz. 1568 ze zm. - dalej ustawa o ochronie zabytków) w związku z § 2 pkt 1 lit. g/ porozumienia z dnia 1 czerwca 2005 r. w sprawie powierzenia miastu stołecznemu Warszawie prowadzenia niektórych spraw z zakresu właściwości Wojewody Mazowieckiego, realizowanych przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, zawartego pomiędzy Wojewodą Mazowieckim a miastem stołecznym Warszawą (Dz.Urz. Woj.Maz. z dnia 16 czerwca 2005 r. Nr 138, poz. 4314) z aneksami do tego porozumienia z dnia 1 czerwca 2006 r. (Dz.Urz. Woj.Maz. z dnia 10 sierpnia 2006 r. Nr 156, poz. 6149), z dnia 31 grudnia 2007 r. (Dz.Urz. Woj.Maz. z dnia 17 lipca 2010 r. Nr 138, poz. 3283), a także art. 104 k.p.a., po przeprowadzeniu postępowania z urzędu, zobowiązał K. K. do doprowadzenia zabytku do jak najlepszego stanu poprzez wykonanie prac przy budynku położonym przy ul. D. [...] w W., w terminie dwunastu miesięcy od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna. Nakazane prace miałyby polegać na: wymianie wszystkich okien w ramach PCV, znajdujących się na drugiej kondygnacji budynku, na okna w ramach drewnianych, zachowując te same parametry oraz podziały okien, wykonaniu prawidłowej izolacji tarasu znajdującego się od strony ogrodu oraz wykonaniu prawidłowego systemu odprowadzania wód opadowych z tego tarasu.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że przedmiotowy budynek leży na terenie układu urbanistycznego, który wraz z zespołem budowlanym i zielenią został wpisany decyzją z dnia [...] r. do rejestru zabytków nieruchomych, pod nr [...]. W wyniku przeprowadzonej w dniu [...] r. kontroli stwierdzono, że K. K. bez pozwolenia organów ochrony zabytków wymienił wszystkie okna drugiej kondygnacji budynku na okna PCV. W ocenie organu okna będące elementem kształtującym elewację przedmiotowego budynku powinny być wykonane z tego samego materiału, jaki zastosowano pierwotnie. Zastępowanie drewnianej stolarki na okna w ramach z PCV zmienia wygląd całego budynku i obniża jego wartości historyczne, wpływając na odbiór wizualny układu urbanistycznego. Również nieprawidłowo wykonany remont tarasu ma negatywny wpływ na zmianę wyglądu budynku i działanie destrukcyjne na jego wartość zabytkową.
K. K. wniósł odwołanie od powyższych decyzji.
Decyzją z dnia [...] r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, po rozpatrzeniu odwołania K.K., działając na podstawie art. 7 pkt 1, art. 45 ust. 1 pkt 2, art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków oraz art. 17 pkt 2, art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Na tę decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł K. K.