Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski Sędzia NSA Krystyna Borkowska /spr./ Sędzia NSA Bożena Walentynowicz Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 23 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. B. i J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 819/08 w sprawie ze skargi Z. B. i J. B. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6162 Scalanie i wymiana gruntów
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 23 lipca 2008 r., sygn. akt IV SA/Wa 819/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. B. i J. B. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2008 r. utrzymującą w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] grudnia 2006 r. umarzająca postępowanie w sprawie zwrotu gruntów bądź przyznania odszkodowania.

Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach prawnych i faktycznych sprawy.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2006 roku Wojewoda Dolnośląski umorzył na podstawie art. 105 § 1 K.p.a. postępowanie w sprawie wszczętej wnioskiem Z. B. i J. B. z dnia 13 maja 2006 r., w którym domagali się "zwrotu gruntów położonych na terenie wsi O. bądź rekompensaty za użytkowanie gruntu".

W uzasadnieniu swojego stanowiska organ podał, że wnioskiem z dnia 13 maja 2006 r. Z. B. i J. B. wystąpili o zwrot przedmiotowych gruntów w naturze oraz rekompensatę za użytkowanie gruntu na podstawie art. 160 K.p.a. Natomiast z dniem 1 września 2004 roku weszła wżycie ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1692) zmieniająca system ustalania i dochodzenia odszkodowań od Skarbu Państwa za bezprawne działanie władzy publicznej. Ponieważ decyzja nieważnościowa została wydana w dniu 21 marca 2006 r., zastosowanie w sprawie będą miały przepisy o treści obowiązującej po wejściu w życie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny i niektórych innych ustaw. Tym samym wyłączną postawę dochodzenia roszczeń odszkodowawczych stanowią przepisy Kodeksu cywilnego, a roszczenia te mogą być dochodzone tylko przed sądami powszechnymi. Ponieważ w sprawie nie może zostać wydana decyzja administracyjna, postępowanie należało umorzyć jako bezprzedmiotowe.

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli Z. B. oraz J. B.

Decyzją z dnia [...] lutego 2008 r. Wojewoda dolnośląski utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ II instancji wskazał, że Wojewoda Dolnośląski zasadnie umorzył postępowanie jako bezprzedmiotowe, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami do spraw o ustalenie odszkodowania zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego, i sprawy te toczą się przed sądami powszechnymi.

Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnieśli Z. B. i J. B., podnosząc że decyzja stwierdzająca nieważność decyzji z dnia [...] grudnia 1969 r. została wydana w listopadzie 2003 roku. W związku z powyższym w sprawie powinny zostać zastosowane przepisy obowiązujące w listopadzie 2003 roku.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda Dolnośląski wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje wcześniejsze stanowisko w sprawie.

Wyrokiem z dnia 23 lipca 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji zgodził się ze stanowiskiem zajętym przez organy administracji, iż w sprawie zastosowanie będą miały przepisy Kodeksu cywilnego, a w konsekwencji roszczenie odszkodowawcze dochodzone powinno być w drodze powództwa cywilnego przeciwko Skarbowi Państwa przed sądem powszechnym. Zdaniem Sądu, pojęcie "zdarzeń i stanów prawnych" użyte w art. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny i niektórych innych ustaw obejmuje zarówno decyzje wyrządzającą szkodę, jak również decyzję stwierdzająca nieważność decyzji wyrządzającej szkodę. Nie można utożsamiać pojęcia "zdarzenia (stanu) prawnego" wyłącznie z decyzją wyrządzającą szkodę, gdyż na ten stan składają się oba wymienione rozstrzygnięcia. Należy zatem przyjąć, że decyzja nieważnościowa staje się niezbędnym elementem stanu prawnego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny i niektórych innych ustaw. Kwestię przepisów obowiązujących w danej sprawie należy rozstrzygać biorąc pod uwagę datę wydania decyzji wyrządzającej szkodę oraz decyzji nieważnościowej. Zatem w przedmiotowej sprawie organy administracyjne prawidłowo stwierdziły, że do roszczenia skarżących zastosowanie będą miały przepisy Kodeksu cywilnego w związku z wydanie decyzji nieważnościowej po dniu 1 września 2004 r. Ponadto Sąd wskazał, że decyzja z 28 listopada 2003 r., na którą powołują się skarżący, została uchylona prawomocnym wyrokiem, a postępowanie nieważnościowe zostało ostatecznie zakończone wydaniem decyzji w dniu 21 marca 2006 r., kiedy obowiązywały już inne przepisy.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6162 Scalanie i wymiana gruntów
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi