Sprawa ze skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 marca 2018 r. sygn. akt IV SA/Po 76/18 w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta [...] na postanowienie [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [...]Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii na rzecz Prezydenta Miasta [...] kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, wyrokiem z dnia 29 marca 2018 r., sygn. akt IV SA/Po 76/18, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Prezydenta Miasta [...] na postanowienie [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia, uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Powiatowego Lekarza Weterynarii w [...] z dnia [...] października 2017 r. i zasądził od organu na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Postanowieniem z dnia [...] października 2017 r. Powiatowy Lekarz Weterynarii w [...], na podstawie art. 119 § 1, art. 120 § 2, art. 121 § 1-3, art. 122 § 1-2 w zw. z art. 123 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2014 r. poz. 1619, dalej: u.p.e.a.) nałożył na J. N. Prezydenta Miasta [...] grzywnę w wysokości 1500 zł oraz wezwał Miasto [...] do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym nr 1, polegającego na zadaszeniu kojców o numerach [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...]w schronisku dla zwierząt zlokalizowanym w [...] [...][...] przy ul. [...][...] w sposób przewidziany w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, aby zwierzęta chronione były przed upałami i opadami atmosferycznymi, w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia.

[...] Wojewódzki Lekarz Weterynarii, po rozpoznaniu zażalenia Prezydenta Miasta [...], postanowieniem z dnia [...] listopada 2017 r. utrzymał w mocy ww. decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu powyższego postanowienia organ odwoławczy wyjaśnił, że źródłem obowiązku nałożonego na Miasto [...] jest decyzja Powiatowego Lekarza Weterynarii w [...] z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...]. W toku kilku kontroli w schronisku dla zwierząt ustalono, że obowiązki wynikające z tej decyzji nie zostały wykonane. Powiatowy Lekarz Weterynarii przesłał zobowiązanemu upomnienie i odpis tytułu wykonawczego. Kolejna kontrola przeprowadzona w dniu 21 sierpnia 2017 r. wykazała, że pomimo nałożenia grzywny nie zostały usunięte nieprawidłowości stwierdzone prawomocną decyzją. W ocenie [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii, organ I instancji prawidłowo zastosował art. 120 § 2 u.p.e.a. Jak wyjaśnił organ odwoławczy, z art. 11a ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1875, dalej: u.s.g.) wynika, że organem gminy miejskiej jest prezydent miasta, który kieruje bieżącymi sprawami gminy oraz reprezentuje ją na zewnątrz. Jest więc osobą, do której należy bezpośrednie czuwanie nad wykonaniem obowiązków nałożonych decyzją administracyjną na jednostkę samorządu terytorialnego. W tej sytuacji, nie można mówić o braku możliwości wykonania decyzji przez zobowiązanego. Prezydent Miasta nie wskazał też innej osoby odpowiedzialnej za wykonanie decyzji. Zdaniem organu II instancji, grzywna jest w realiach niniejszej sprawy odpowiednia do przymuszenia wykonania obowiązku i stanowi wystarczającą dolegliwość, by spełnić swoje zadanie, polegające na skutecznym zmobilizowaniu zobowiązanego do zintensyfikowania działań skuteczniejszych niż dotychczas stosowane, które prowadziłyby do wykonania obowiązku nałożonego decyzją administracyjną.

Strona 1/4