Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Gorczycka - Muszyńska Sędziowie Alicja Plucińska - Filipowicz Halina Kuśmirek /spr./ Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 14 lipca 2005 r. sygn. akt II SA/Bd 305/05 w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] stycznia 2005 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy
Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia
14 lipca 2005 r., sygn. akt II SA/Bd 305/05 oddalona została skarga J. J. na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] stycznia 2005 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej "B." na działce nr [...] w Ś.
Sąd I instancji nie dopatrzył się w wydanych decyzjach naruszenia art. 7 i 10 kpa. Skarżący miał zapewniony czynny udział w każdym stadium postępowania, a stan faktyczny sprawy wykazywał się niskim stopniem złożoności. Sąd nie podzielił zarzutu skarżącego, iż raport oddziaływania na środowisko sporządzony został na podstawie danych dostarczonych przez inwestora, bez zbadania czy urządzenia te zostały dopuszczone do stosowania na terenie Polski i czy odpowiadają one wymaganiom stawianym im przez właściwe przepisy. Autorzy raportu sformułowali jednoznaczne wnioski, że stacja telefonii komórkowej nie będzie wywoływać przekroczenia dopuszczalnych norm w strefie przebywania ludzi. Na etapie pozwolenia na budowę określane są jedynie obowiązujące parametry urządzeń, które stanowią przedmiot decyzji. Żaden przepis prawa materialnego nie nakłada na organy architektoniczno-budowlane obowiązku badania, czy konkretne urządzenie, które inwestor zamierza instalować, jest dopuszczone do stosowania na terenie kraju.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30.10.2003 r. określało dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych. Istotne jest więc określenie mocy projektowanych urządzeń, gdyż tylko takie precyzyjne urządzenia inwestor może wybudować. Określenie mocy urządzenia w projekcie budowlanym determinuje określony stopień w zakresie ochrony środowiska.
Niedostatki w dokumentacji, zdaniem Sądu I instancji, nie są takiej wagi, aby przesądzały o zdyskwalifikowaniu projektu jako niezgodnego z obowiązującymi przepisami.
Sąd również nie znalazł podstaw do przyjęcia, iż projektowana inwestycja narusza interes prawny skarżącego.
W momencie wydawania zaskarżonej decyzji obowiązywało rozporządzenie nr 34/2004 Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 3.12.2004 r. w sprawie obszarów chronionego krajobrazu w Województwie kujawsko-pomorskim, które nie zalicza do obszarów chronionego krajobrazu Doliny Osy i Wardęgi (błąd).
Od wyroku tego wniósł skargę kasacyjną w imieniu J. J. radca prawny J. K.
Skarga kasacyjna zarzuciła wyrokowi:
naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie , - art. 11 ustawy prawo ochrony środowiska oraz art. 24 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody;
naruszenie przepisów § 1 rozporządzenia nr 26/2004 Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 18.08.2004 r. w sprawie zakazów obowiązujących w obszarze chronionego krajobrazu w województwie kujawsko-pomorskim;
naruszenie przepisów o postępowaniu polegających na naruszeniu art. 145 p.p.s.a.
Autor skargi kasacyjnej powołał się na przepisy rozporządzenia nr 21/92 Wojewody Toruńskiego w sprawie wyznaczenia obszaru chronionego krajobrazu w województwie toruńskim, rozporządzenie nr 46/99 z dnia 25.03.1999 r. oraz nr 26/2004 z dnia 18.08.2004 r. i nr 35/2004 z dnia 3.12.2004 r. Wojewody Kujawsko-Pomorskiego. Z rozporządzeń tych wynika, że istnieje nieprzerwanie obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Osy i Gardęgi. Dla obszaru tego istnieje zakaz realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, a więc również projektowanej inwestycji.