Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski /spr./ Sędziowie NSA Andrzej Gliniecki Stanisław Nowakowski Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta i Gminy Ruciane - Nida od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2006 r. sygn. akt II SA/Ol 841/06 w sprawie ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Miasta i Gminy Ruciane - Nida z dnia 17 sierpnia 2006 r. nr XLV/56/2006 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 28 listopada 2006 r., sygn. akt II SA/Ol 841/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpoznaniu skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego, stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały nr XLV/56/2006 Rady Miasta i Gminy Ruciane-Nida z dnia 17 sierpnia 2006 r. o uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części gminy Ruciane Nida obejmującej obszar miejscowości W.
W skardze na powyższą uchwałę Wojewoda Warmińsko-Mazurski podniósł, że została ona podjęta z naruszeniem trybu sporządzania planu. Zgodnie bowiem z regulacją art. 16 ust. 7 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 92, poz. 880 ze zm.) projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w części dotyczącej parku krajobrazowego i jego otuliny wymagają uzgodnienia z właściwym miejscowo wojewodą. Organ nadzoru zarzucił też, iż przy uchwalaniu planu miejscowego Rada nie uwzględniła rozporządzenia nr 9 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 26 stycznia 2006 r. w sprawie Mazurskiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Warmińsko-Mazurskiego Nr 20, poz. 506). Uchwalony plan w ocenie Wojewody narusza w szczególności § 3 ust. 1 pkt 7 powyższego rozporządzenia, zgodnie z którym w parku wprowadza się zakaz "budowania nowych obiektów budowlanych w pasie o szerokości 100 m od linii brzegów, rzek, jezior i innych zbiorników wodnych z wyjątkiem obiektów służących turystyce wodnej, gospodarce wodnej lub rybackiej".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uwzględnił skargę, podzielając stanowisko organu nadzoru, że przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w niniejszej sprawie należało stosować przepisy ustawy o ochronie przyrody i wydanego na jej podstawie rozporządzenia Warmińsko-Mazurskiego z dnia 26 stycznia 2006 r. w sprawie Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Z regulacji art. 158 ustawy o ochronie przyrody, zgodnie z którą do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezaskarżonych decyzją ostateczną stosuje się przepisy dotychczasowe, Sąd I instancji wywiódł, że a contrario nowa ustawa ma zastosowanie do spraw innych, niż kończących się podjęciem decyzji, czyli m.in. dotyczących uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W związku z powyższym Sąd podzielił zarzut skargi, że zaskarżona uchwała została podjęta z naruszeniem art. 16 ust. 7 ustawy o ochronie przyrody, w myśl którego projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wymaga uzgodnienia z wojewodą. Stosownie bowiem do regulacji § 1 ust. 1 wzmiankowanego rozporządzenia, teren objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego części wsi W. znajduje się na obszarze Mazurskiego Parku Krajobrazowego.
Od powyższego wyroku Rada Miasta Ruciane Nida złożyła skargę kasacyjną, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, ewentualnie o uchylenie wyroku i oddalenie skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego.
Skarga kasacyjna została oparta na zarzutach naruszenia prawa materialnego: