Aby móc rozważać zaistnienie stanu nie wykonania przez organ gminy czynności nakazanych prawem w rozumieniu art. 101 a w związku z art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), konieczne jest wskazanie w przepisach obowiązującego prawa terminu do wykonania danej czynności bądź określenie przesłanek, z którymi wiąże się obowiązek organu wykonania danej czynności.
Warunkiem koniecznym do podjęcia przez organ gminy uchwały w sprawie nazwy ulicy, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), jest uznanie określonego pasa gruntu za drogę w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ( t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.), w tym - jak stanowi art. 4 pkt 1 tej ustawy - jego wydzielenie liniami granicznymi.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj /spr./ sędzia NSA Jerzy Bujko Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 27 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia [...] kwietnia 2011 r. sygn. akt [...] 14/11 w sprawie ze skargi B. L. na bezczynność Rady Miejskiej w W. w przedmiocie niepodjęcia uchwały w sprawie nadania nazwy ulicy oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SAB/Bk 14/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę Bernardy L. na bezczynność Rady Miejskiej w W. w przedmiocie niepodjęcia uchwały w sprawie nadania nazwy ulicy.
Zaskarżony wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Pismem z dnia 13 lipca 2010 r. Bernarda L. wystąpiła do Rady Miejskiej w W. o nadanie nazwy ulicy - o "nadanie (zmianę) z dotychczasowej nazwy ul. P. 24, drogi wewnętrznej na nazwę: ul. Z.". Wniosek uzasadniła potrzebą wydzielenia nowej ulicy do nowobudowanych budynków jednorodzinnych i potrzebą nadania czytelnej oraz jednoznacznej numeracji. Do wniosku Bernarda L. dołączyła kopię mapy ewidencji gruntów z zaznaczonym, kolorem czerwonym, przebiegiem proponowanej ulicy.
W odpowiedzi Burmistrz W., pismem z dnia [...] sierpnia 2010 r., poinformował zainteresowaną, że nadanie nazwy ulicy na działce o numerze [...], w obrębie W., będzie możliwe po spełnieniu warunków jakim ma, zgodnie z art. 4 pkt 1 i 2 ustawy o drogach publicznych, odpowiadać droga. W wyniku przeprowadzonej w dniu 11 sierpnia 2010 r. wizji lokalnej stwierdzono, iż przedmiotowy teren nie odpowiada tym warunkom, jak również nie jest wydzielony liniami granicznymi.
Pismem z dnia 16 sierpnia 2010 r., powołując się na art. 101a ustawy o samorządzie gminnym, Bernarda L. wezwała Burmistrza W. do usunięcia naruszenia prawa polegającego na: nieprzedłożeniu Radzie Miejskiej w W. wniosku o nadanie nazwy ulicy; naruszeniu praw skarżącej poprzez niepodjęcie czynności prawnych i faktycznych prowadzących do nadania nazwy ulicy.
Burmistrz W. udzielił odpowiedzi pismem z dnia [...] sierpnia 2010 r., podtrzymując argumentację zawartą w piśmie z dnia 11 sierpnia 2010 r.
Pismem z dnia 2 września 2010 r. skarżąca wystąpiła do Wojewody Podlaskiego ze skargą na Burmistrza W. Pismo to Wojewoda Podlaski przesłał Radzie Miejskiej w W. w celu rozpatrzenia i załatwienia zgodnie z właściwością.
Rada Miejska w W. uchwałą Nr [...] z dnia [...] września 2010 r. uznała bezzasadność skargi Bernardy L. na działalność Burmistrza W. Pismem z dnia 11 października 2010 r. Bernarda L. wezwała Radę Miejską w W. do usunięcia naruszenia prawa polegającego na niepodjęciu czynności, które doprowadziłyby do nadania nazwy ulicy. Jako podstawę prawną wezwania wskazała art. 101a ustawy o samorządzie gminnym. Bernarda L. przytoczyła tezy z uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 kwietnia 2005 r., sygn. akt II OPS 2/05, a nadto wskazała, że przepis art. 4 ustawy o drogach publicznych nie wprowadza wymogu "wydzielenia geodezyjnego" ulicy, co sugeruje Rada Miejska. Bernarda L. zakwestionowała twierdzenie jakoby ulica była niedostępna i nieprzejezdna oraz zaznaczyła, że jej dostępność i przejezdność jest nie mniejsza niż dostępność i przejezdność innych ulic położonych na terenie W., jak na przykład ulicy A.
W piśmie z dnia 2 grudnia 2010 r. zatytułowanym "Skarga na uchwałę Rady Miejskiej w W.", Bernarda L. wniosła o uchylenie uchwały Rady Miejskiej w W. dotyczącej skargi na działalność Burmistrza W. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej uchwały w całości. W motywach skargi Bernarda L. powtórzyła argumentację wyrażoną w piśmie z dnia 11 października 2010 r., skierowanym do Rady Miejskiej w W.