Dnia 15 grudnia 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 1437/13 w sprawie ze skargi M. W. na postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia nadpłaty oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 1437/13, oddalił skargę M.W. na postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] marca 2013 r., znak: [...],w przedmiocie zaliczenia nadpłaty na poczet zobowiązania z tytułu kary pieniężnej.
Wyrok został wydany w oparciu o następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy:
Główny Inspektor Sanitarny (dalej jako organ odwoławczy lub w skrócie GIS) postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. znak: [...], po rozpatrzeniu zażalenia M. Z. W. (dalej jako strona, skarżący lub kasator), utrzymał w mocy postanowienie Podkarpackiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (dalej jako organ i instancji lub w skrócie PPWIS) z dnia [...] października 2012 r., zaliczające z urzędu nadpłatę w kwocie 6.405,10 zł dokonaną przez skarżącego w związku z zobowiązaniem do zapłaty kary pieniężnej w wysokości 20.000 zł nałożonej decyzją Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w R. z dnia [...] października 2009 r. na poczet zobowiązania z tytułu kary pieniężnej w wysokości 20.000 zł nałożonej na skarżącego decyzją PPWIS z dnia [...] października 2012 r.
W uzasadnieniu organ odwoławczy przywołując treść przepisów art. 76 § 1 oraz art. 77 § 1 pkt 1 lit. a-d i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej jako Ordynacja podatkowa lub w skrócie u.o.p.) podniósł, iż w rozpoznawanej sprawie prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 349/12, wpłynął do organu podatkowego w dniu 6 lipca 2012 r., natomiast nowa decyzja w tej samej sprawie została wydana w dniu [...] października 2012 r.
Zdaniem GIS oznacza to, że zachowany został 3 - miesięczny termin, o którym mowa w art. 77 § 3 u.o.p., stąd też w niniejszej sprawie nie może znaleźć zastosowania art. 77 § 4 u.o.p., zgodnie z którym, w przypadku niewydania nowej decyzji w terminie, o którym mowa w § 3, nadpłata stanowiąca kwotę wpłaconą na podstawie decyzji uchylonej lub decyzji, której nieważność stwierdzono, podlega zwrotowi bez zbędnej zwłoki.
Organ odwoławczy podzielił argumentację organu I instancji, iż nadpłata dokonana przez stronę w kwocie 6.405,10 zł podlega zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowej skarżącego, którą jest kwota 20.000 zł wynikająca z decyzji PPWIS z dnia [...] października 2012 r.
Odnosząc się z kolei do zarzutów zawartych w zażaleniu GIS stwierdził, że są one niezasadne oraz, że nie mają związku z rozpoznawaną sprawą. Wyjaśnił, że w wyniku wyroku WSA w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 349/12, po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego PPWIS wydał w dniu [...] października 2012 r. decyzję, mocą której orzekł o wymierzeniu skarżącemu kary pieniężnej w wysokości 20.000 zł. Przesyłka zawierająca ww. decyzję została zwrócona do organu I instancji, jako nie podjęta w terminie, dlatego też zastosowano przewidzianą w art. 44 k.p.a. zastępczą formę jej doręczenia, która rodzi domniemanie prawne, że decyzja została doręczona adresatowi. Organ I instancji dopełnił zatem wszystkich czynności, które zobowiązany był zastosować w celu doręczenia skarżącemu zaskarżonej decyzji.