Dnia 20 lutego 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia NSA Leszek Kamiński /spr./ sędzia del. WSA Małgorzata Miron Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Z. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 1810/12 w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 31 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Bydgoszczy z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.
W motywach wyroku Sąd powołał się na następujący stan sprawy.
Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. Komendant Wojewódzki Policji w Bydgoszczy nr [...] na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 i art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), zw. dalej ustawą o broni i amunicji) oraz art. 104 i art. 268a k.p.a. cofnął Z. S. pozwolenie na broń palną myśliwską do celów łowieckich w związku z uzyskaniem informacji o toczącym się przeciwko niemu postępowaniu karnym z art. 220 § 1 w zw. z art. 156 § 2 i art. 11 § 2 k.k.
W dniu 9 lipca 2011 r. Z. S. złożył w trybie art. 154 k.p.a. wniosek o zmianę powyższej decyzji z dnia [...] lutego 2011 r.
Decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. Komendant Wojewódzki Policji w Bydgoszczy na podstawie art. 154 oraz art. 104 i art. 268a k.p.a. odmówił uchylenia decyzji własnej z dnia [...] lutego 2011 r.
Na skutek odwołania złożonego przez Z. S. Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1, art. 154 § 1 i art. 268a k.p.a. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Zdaniem organu odwoławczego nadzwyczajne postępowanie prowadzone w trybie art. 154 k.p.a. nie ma zastosowania do tzw. decyzji związanych (nieuznaniowych), tj. takich, gdzie organ administracji publicznej jest ściśle związany przepisami prawa, które jednoznacznie obligują go do takiego, a nie innego rozstrzygnięcia. Do takich typów decyzji należy decyzja z dnia [...] lutego 2011 r. W przypadku stwierdzenia określonego stanu faktycznego przewidzianego ustawą organ ma obowiązek cofnąć pozwolenie na broń. Ocena czy osoba, względem której toczy się postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń, jest tą, co do której istnieje "uzasadniona obawa" i musi zostać wydana w oparciu o zebrane w trakcie postępowania administracyjnego dowody. Do takich dowodów należą orzeczenia sądów karnych lub informacje o toczących się postępowaniach karnych. W sprawie o cofnięcie stronie pozwolenia na broń dowodami takimi było toczące się przeciwko niej postępowanie karne, w którym oskarżono ją o czyn, którego kwalifikacja prawna wskazana w akcie oskarżenia uprawniała do stwierdzenia, że należy ona do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji.
Skargę na powyższą decyzję złożył Z. S., wnosząc o jej uchylenie i zarzucając jej naruszenie :
1. przepisów procedury art. 154 k.p.a., mające istotny wpływ na treść decyzji, poprzez:
a) uznanie przez organ II instancji, iż ww. przepis nie może mieć zastosowania do przedmiotowej sprawy, gdyż zaskarżona decyzja została wydana na mocy art. 18 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, która w ocenie organu stanowi decyzję "związaną", a nie decyzję o charakterze uznaniowym, a zatem jej wzruszenie w trybie rewizji nadzwyczajnej nie jest możliwe, podczas gdy ocena wystąpienia przesłanek wymienionych w ww. przepisie ma charakter, uznaniowy, tj. wykazanie istnienia uzasadnionej obawy użycia przez daną osobę broni w sposób sprzeczny z interesem bezpieczeństwa wiąże się z dokonaniem przez organ oceny dowodów zgromadzonych w sprawie (decyzja uznaniowa); dopiero spełnienie się przesłanek koniecznych obliguje organ do określonego zachowania, które jednak w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione;