Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Chróścielewski Sędziowie sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del NSA Zofia Flasińska (spr.) Protokolant Renata Sapieha po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Z. Y. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 482/10 w sprawie ze skargi Z. Y. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6053 Obywatelstwo
Inne orzeczenia z hasłem:
Cudzoziemcy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z dnia 21 maja 2010 r. (sygn. akt IV SA/Wa 482/10) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. Y. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2010 r. utrzymującą w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] listopada 2009 r. o odmowie stwierdzenia posiadania przez skarżącą obywatelstwa polskiego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Skarżąca Z. Y. urodziła się w [...] 1942 r. w P. T. w Izraelu. Jej rodzice posiadali obywatelstwo polskie, co potwierdza zarówno fakt figurowania ojca wnioskodawczyni w spisie wyborców do Rady Miejskiej w K. w 1934 r., jak i polski paszport jej ojca S. S. (vel S.) S. ur. w 1907 r. w K., wystawiony w [...] 1934 r., do którego wpisano dane żony J., ur. w 1910 r. w S., matki wnioskodawczyni. Ojciec skarżącej nabył obywatelstwo izraelskie w [...] 1948 r., a w [...] 1957 r. dokonał zmiany nazwiska na S. (S.). W okresie od [...] 1950 r. do [...] 1957 r. ojciec skarżącej odbywał rezerwową służbę wojskową w Izraelu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podzielił stanowisko organów administracji rozpatrujących tę sprawę, iż skarżąca nie posiada obywatelstwa polskiego, gdyż utraciła je w dacie utraty obywatelstwa przez jej ojca S. S. (vel S.) S.

Sąd wskazał, iż kwestia utraty obywatelstwa polskiego uregulowana była w art. 11 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. RP Nr 7, poz. 44 ze zm.). Przy czym, w myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, utrata obywatelstwa polskiego następowała przez nabycie obywatelstwa obcego. Jednakże osoby zobowiązane do czynnej służby wojskowej w Polsce, zgodnie z obowiązującymi przepisami mogły nabyć obywatelstwo obce dopiero po uzyskaniu zwolnienia od powszechnego obowiązku wojskowego, w przeciwnym razie nie przestawały być uważane wobec Państwa polskiego za obywateli polskich (art. 11 pkt 1 ustawy z 1920 r.). W chwili nabycia obywatelstwa Państwa Izrael przez ojca skarżącej tj. [...] 1948 r. obowiązek służby wojskowej w Polsce był regulowany ustawą z dnia 9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. RP Nr 25, poz. 220 ze zm.). Zgodnie z brzmieniem przepisów tej ustawy obowiązkowi służby wojskowej podlegali mężczyźni w wieku od ukończenia 17 do 60 roku życia włącznie. Ojciec skarżącej w chwili nabycia obywatelstwa izraelskiego miał 41 lat, a więc nie utracił obywatelstwa polskiego z dniem nabycia obcego obywatelstwa. Nie przestał również podlegać obowiązkowi służby wojskowej pod rządami ustawy z dnia 4 lutego 1950 roku o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. Nr 6, poz. 46 ze zm.), która skracała okres podlegania obowiązkowi służby wojskowej od 18 do 50 roku życia włącznie. Utrata przez ojca skarżącej obywatelstwa polskiego nastąpiła natomiast na podstawie art. 11 pkt 2 ustawy o obywatelstwie państwa polskiego w związku wstąpieniem przez niego do służby wojskowej w państwie obcym bez zgody właściwego wojewody wyrażonej, w przypadkach zamiaru wstąpienia do służby wojskowej w państwie obcym, w porozumieniu z właściwym dowódcą okręgu korpusu. W okresie od [...] 1950 r. do [...] 1957 r. odbywał on bowiem rezerwową służbę wojskową w Izraelu, co potwierdza zaświadczenie wydane przez Wojsko Obrony Izraela z dnia 3 sierpnia 2009 r. Sąd I instancji wskazał ponadto, że z treści drugiego zaświadczenia z dnia 14 października 2007 r. wynika natomiast, że skarżący nie został powołany do odbycia regularnej służby wojskowej w Izraelu.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6053 Obywatelstwo
Inne orzeczenia z hasłem:
Cudzoziemcy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji