Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie: Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 19 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 14 września 2017 r. sygn. akt II SA/Bk 477/17 w sprawie ze skargi B. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 5 maja 2017 r. nr ... w przedmiocie odmowy wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji ustalającej warunki zabudowy oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z 14 września 2017 r., sygn. II SA/Bk 477/17 oddalił skargę B. G. (dalej skarżąca) na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z 5 maja 2017 r., nr ... utrzymujące w mocy postanowienie Wójta Gminy K. o odmowie wyjaśnienia wątpliwości w decyzji tego organu z 10 września 2007 r., nr ... o ustaleniu warunków zabudowy, w zakresie uściślenia funkcji budynku gospodarczego.
Sąd I instancji wskazał, że organy obu instancji prawidłowo orzekły w niniejszej sprawie o odmowie wyjaśnienia wątpliwości zgodnie z żądaniem skarżącej. Żądanie wniosku wykracza bowiem poza granice kompetencji organów administracyjnych, wynikających z treści art. 113 § 2 Kpa. Sąd I instancji zwrócił uwagę, że organy prowadzące postępowanie o ustaleniu warunków zabudowy związane są treścią wniosku inicjującego to postępowanie. W analizowanej sprawie wniosek o ustalenie warunków zabudowy został sformułowany w sposób ogólny, tj. o ustalenie warunków zabudowy dla budynku gospodarczego i w takim też zakresie został rozpoznany przez organ. Stąd Sąd I instancji uznał, że obecnie żądanie Skarżącej sprowadza się w gruncie rzeczy do wyjaśnienia intencji jej własnego wniosku w powiązaniu z ustaleniem zakresu pojęcia "budynku gospodarczego". Żądanie to, w ocenie Sądu, ewidentnie wykracza poza treść i zakres wydanej decyzji i z pewnością przekracza granice kompetencji organów administracyjnych, przyznanych im przez ustawodawcę na mocy art. 113 § 2 Kpa.
Skarżąca wniosła od powyższego wyroku skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, zaskarżając go w całości. W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 1 § 1 i art. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) i art. 3 § 1 i 2 pkt 2 oraz art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302; dalej Ppsa), poprzez oddalenie skargi a przez to naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c Ppsa w sytuacji naruszenia przez organy art. 113 § 2 Kpa.
W związku z powyższym w skardze kasacyjnej wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości oraz zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia organu I instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest nieuzasadniona.
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę tylko w granicach skargi kasacyjnej (art. 183 § 1 Ppsa), z urzędu biorąc pod uwagę jedynie nieważność postępowania, co oznacza związanie przytoczonymi w skardze kasacyjnej jej podstawami, określonymi w art. 174 Ppsa. Przy tym zgodnie z art. 193 zdanie drugie Ppsa uzasadnienie wyroku oddalającego skargę kasacyjną ogranicza się wyłącznie do oceny zarzutów skargi kasacyjnej w oparciu o stan faktyczny przyjęty w orzeczeniu przez Sąd I instancji.
Z uwagi na treść zarzutów skargi kasacyjnej kontrola instancyjna zaskarżonego wyroku jest w sposób istotny ograniczona wyłącznie do tego czy został naruszony art. 113 § 2 Kpa, nie zaś do rozstrzygania kwestii rozumienia pojęcia "budynek gospodarczy" w świetle ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.