Dnia 28 czerwca 2018 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka /spr./ Protokolant: starszy inspektor sądowy Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2018 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2016 r. sygn. akt VII SA/Wa 1868/15 w sprawie ze skargi G. K. na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w ... z dnia ... 2015 r. nr ... w przedmiocie uznania zarzutów za nieuzasadnione oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 marca 2016 r., sygn. akt VII SA/Wa 1868/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę G. K. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], w przedmiocie uznania zarzutów za nieuzasadnione.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał na następujące ustalenia faktyczne:
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] postanowieniem z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...], na podstawie art. 17 § 1 i art. 34 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2012 r., poz.1015 ze zm.), uznał za bezzasadne zarzuty podniesione przez G. K. w sprawie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] listopada 2012 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, że decyzją nr [...] z dnia [...] października 2010 r. nakazał G. K., na podstawie art. 48 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, rozbiórkę budynku garażu z kotłownią dobudowanego do istniejącego budynku mieszkalnego zlokalizowanego na terenie działki nr ew. [...] przy ul. L. [...] w miejscowości W., gmina G. [...]. Pomimo wezwań do wykonania rozbiórki określonej w decyzji, jak również zagrożenia wszczęciem postępowania egzekucyjnego, zobowiązany nie wykonał ciążącego na nim obowiązku. W dniu 10 lutego 2012 r. skierowano do zobowiązanego upomnienie nr [...], które zostało doręczone w dniu 29 lutego 2012 r. Następnie, w dniu 6 listopada 2012 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...], wystawił tytuł wykonawczy nr [...], stosowany w egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym. W dniu 3 grudnia 2012 r. do organu wpłynęło pismo zobowiązanego (data nadania 29 listopada 2012 r.) w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie ww. tytułu wykonawczego. Zobowiązany wnosząc zarzuty, co do prowadzonego postępowania egzekucyjnego powołał się na pkt 6 art. 33 tj. niedopuszczalność egzekucji administracyjnej oraz pkt 8 art. 33 tj. zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego. Organ wniesione zarzuty uznał za bezzasadne. Wskazał, że w stosunku do zobowiązanego nie był zastosowany przed wydaniem tytułu wykonawczego jakikolwiek środek egzekucyjny w postaci grzywny w celu przymuszenia bądź wykonania zastępczego, mający na celu wyegzekwowanie obowiązku rozbiórki, zatem zarzut był bezpodstawny. Podniósł także, odpowiadając na drugi zarzut, dotyczący niedopuszczalności egzekucji administracyjnej, że zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lutego 2005 r., sygn. akt OSK 1148/04, nakładając grzywnę w celu przymuszenia "organ (egzekucyjny) nie powinien kierować się takimi okolicznościami, jak: możliwości finansowe, sytuacja rodzinna czy życiowa zobowiązanego".
G. K. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, wskazując, że zarzut dotyczył zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego, niewykonalności obowiązku oraz niedopuszczalności egzekucji i zastosowanego środka egzekucyjnego. Dodał, że wcześniej wydanym postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego uznał zarzuty za bezzasadne. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] lutego 2013 r. uchylił w całości powyższe postanowienie organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu organ II instancji wskazał, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nie ustosunkował się do wszystkich zarzutów i nakazał organowi I instancji, aby ten odniósł się do wszystkich argumentów zawierających odniesienie do przesłanek wskazanych w art. 33 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Zaskarżone obecnie postanowienie nie spełnia powyższych wytycznych. Całość uzasadnienia dotyczy rozważań na temat jakiejś grzywny, która nie została jeszcze zastosowana. Skarżący wskazał, że rozbiórka garażu z kotłownią jest niemożliwa do wykonania, albowiem ta część budynku jest konstrukcyjnie połączona z budynkiem mieszkalnym i stanowi wzmocnienie budynku istniejącego. Nakaz rozbiórki jest zatem niewykonalny, gdyż istnieje zagrożenie spowodowania katastrofy budowlanej. Nadto podnosił, że nie ma tytułu prawnego do nieruchomości, na której znajduje się budynek podlegający rozbiórce.