Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Kisiel (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Bożena Walentynowicz Sędzia NSA (del.) Janusz Furmanek Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej I. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 września 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 1056/08 w sprawie ze skargi I. R. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia w zakresie zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną
1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 września 2008 r., IV SA/Wa 1056/08, oddalił skargę I. R. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] kwietnia 2006, nr [...] w przedmiocie uzgodnienia w zakresie zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd podał następujący stan sprawy:
a) Z. R. w dniu 26 sierpnia 2005 r. złożyła w Urzędzie Miasta i Gminy w Busku Zdroju wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania garażu z przeznaczeniem na cele mieszkalne, usytuowanego na działce oznaczonej numerem ewidencyjnym [...], położonej w B. Z. przy ulicy [...], w granicach Szanieckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu oraz w otulinie Szanieckiego Parku Krajobrazowego.
Burmistrz Miasta i Gminy Busko-Zdrój zwrócił się w trybie art.53 ust.4 pkt 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80 poz.717 ze zm., powoływana dalej jako "u.plan.zagos.prz.") do Wojewody Świętokrzyskiego o uzgodnienie przedmiotowej inwestycji.
Wojewódzki Konserwator Przyrody, działający z upoważnienia Wojewody Świętokrzyskiego, postanowieniem z dnia [...] września 2005, nr [...], uzgodnił realizację przedmiotowej inwestycji, stwierdzając, że nie stoi ona w sprzeczności z przepisami artykułami 6, 23 i 24 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. nr 92, poz.880 ze zm) oraz rozporządzeniem nr [...] Wojewody Świętokrzyskiego z dnia [...] lipca 2005 w sprawie Szanieckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Św. nr 156, poz.1946).
b) Minister Środowiska postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2006 r., nr [...], po rozpatrzeniu zażalenia I. R., utrzymał w mocy postanowienie z dnia [...] września 2005 r.
Uzgodnienie ma na celu wyrażenie opinii czy w świetle przepisów obowiązujących na terenie Szanieckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu oraz na terenie otuliny Szanieckiego Parku Krajobrazowego w zakresie wymagań związanych z ochroną przyrody dopuszczalna jest realizacja zamierzonej inwestycji. Wojewoda, działający przy pomocy Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody, nie miał kompetencji do dokonywania ocen w zakresie zgodności inwestycji z Prawem budowlanym, ani z przepisami o zagospodarowaniu przestrzennym, gdyż jego kompetencje sprowadzają się do oceny zamierzenia z punktu widzenia ochrony przyrody.
c) W skardze na postanowienie Ministra Środowiska z dnia 27 kwietnia 2006 r. I. R. zarzuciła organowi administracyjnemu, że oparł się na nieprawdziwych danych. Projekt decyzji o ustaleniu warunków zabudowy nr [...], jak i załączona do niego analiza zostały opracowane nieuczciwie i nie zatwierdził ich Starosta Powiatu, odpowiedzialny za dokumentację geodezyjną.
2. Wyrokiem z dnia 12 września 2008 r., IV SA/Wa 1056/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę I. R. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] kwietnia 2006, nr [...].
W ocenie Sądu I. instancji zamierzona przez Z. R. inwestycja nie narusza zakazów określonych w artykułach 23 i 24 ustawy o ochronie przyrody oraz w § 3 pkt 1-5 rozporządzenia nr 85/2005 Wojewody Świętokrzyskiego z dnia 14 lipca 2005 w sprawie Szanieckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, ponieważ zamierzenie polegać ma na zmianie sposobu użytkowania już istniejącego garażu, tj. na wykorzystaniu go na cele mieszkaniowe. Inwestycja nie prowadzi do powstania nowego budynku na terenie dotychczas niezagodpodarowanym lub która inaczej ingerowałaby w środowisko, naruszając rzeźbę terenu czy stosunki wodne. Potwierdza to załącznik nr 2 do projektu uzgadnianej decyzji o warunkach zabudowy, który jest wynikiem analizy projektowanego zamierzenia budowlanego oraz pkt 2 b zdanie pierwsze projektu decyzji nr [...], który stanowi, iż "projektowane zamierzenie inwestycyjne objęte decyzją nie jest zaliczone do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko".