Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz sędzia del. NSA Janusz Furmanek Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2010 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Miasta Garwolina od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 933/09 w sprawie ze skargi Rady Miasta Garwolina na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 15 kwietnia 2009 r. nr LEX-S.0911-22/09 w przedmiocie odmowy zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Wojewody Mazowieckiego na rzecz skarżącej kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dniu 29 września 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 933/09 oddalił skargę Rady Miasta Garwolina na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 15 kwietnia 2009 r. w przedmiocie odmowy zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zaskarżoną uchwałą Rada Miasta Garwolina z dnia 13 marca 2009 r. odmówiła zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków przedłożonych we wniosku Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. (zwana dalej PWiK) z dnia 30 stycznia 2009 r. z uwagi na ich sporządzenie niezgodnie z prawem.
W pkt 1 uzasadnienia przedmiotowej uchwały podniesiono, że przy określaniu taryf dla odbiorców przemysłowych marża zysku została ustalona z pominięciem umowy pomiędzy PWiK, a AVON Operations Polska Sp. z o.o. - głównym odbiorcą wody i dostarczycielem ścieków w mieście. Ponadto w przedmiotowej umowie w ramach obowiązujących taryf wysokość marży dla tego odbiorcy została powiązana z wielkością pobranej przez niego wody i odprowadzonych ścieków. Natomiast, ustalenie dla potrzeb obliczenia taryfowych cen i stawek opłat planowanych na rok obowiązywania, marży zysku z nieuwzględnieniem wszystkich czynników będących podstawą do jej ustalenia, narusza § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Budownictwa z dnia 28 czerwca 2006 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (Dz.U. Nr 127, poz. 886), ponieważ takie ustalenie tej marży nie zapewnia prawidłowego ustalenia niezbędnych przychodów dla potrzeb obliczenia taryfowych cen i stawek opłat planowanych na rok obowiązywania taryf.
W pkt 2 uzasadnienia przedmiotowej uchwały podniesiono także, iż w taryfach zaplanowano marżę zysku na poziomie umożliwiającym przy podziale zaplanowanego zysku przeznaczenie z tego zysku 42% (planowany zysk w taryfie na wodę i ścieki) na nagrodę dla pracowników za 2009 rok. Natomiast założeniem wypłaty nagrody z zysku dla pracowników jest wypracowanie tego zysku przez przedsiębiorstwo, a nie sztuczne generowanie go przez ustalanie taryf na takim poziomie, żeby nagrodę taką móc wypłacić. Ponadto powyższe ujęcie marży zysku nie mieści się w pojęciu niezbędnych przychodów, które powinny być tak ustalone, aby pokrywać koszty niezbędne do wykonywania zadań przedsiębiorstwa wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie marża zysku w ramach niezbędnych przychodów powinna być ustalona w sposób zapewniający ochronę odbiorców usług przed nieuzasadnionym wzrostem cen i stawek opłat. Ustalenie marży zysku w przedmiotowych taryfach jest więc niezgodne z § 3 pkt 1 lit. b/ i § 6 pkt 6 cyt. rozporządzenia. Ponadto ustalenie marży zysku na rażąco wysokim poziomie stanowi także wykorzystanie dominującej pozycji przedsiębiorstwa gminnego na rynku lokalnym i jest naruszeniem przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. Nr 50, poz. 331 ze zm.). Wynika to z tego, że nie chroni konsumentów przed narzuceniem im przez przedsiębiorstwo gminne rażąco wysokich cen, które mają wygenerować zysk w znacznej części przeznaczony na wypłatę nagród z osiągniętego w ten sposób zysku. Natomiast nie należy do kompetencji zarządu spółki podejmowanie decyzji o rozdysponowaniu planowanego zysku netto. Natomiast, tylko jeżeli Walne Zgromadzenie Wspólników nie podejmie uchwały o podziale zysku lub uchwały o pozostawieniu zysku w spółce, zarząd może dysponować takim zyskiem. Ponadto narusza to naczelną zasadę wyrażoną w art. 23 ust. 2 pkt 1 lit. e/ ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn. Dz.U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.), zgodnie z którą marża zysku powinna być ustalona przy zapewnieniu ochrony interesów przed nieuzasadnionym wzrostem cen.