Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Zdrowia w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie uznania kwalifikacji do wykonywania zawodu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon /spr./ Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. O. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2010 r. sygn. akt VII SA/Wa 234/10 w sprawie ze skargi M. O. K. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie uznania kwalifikacji do wykonywania zawodu 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] października 2009 r. nr [...], 3. zasądza od Skarbu Państwa - Ministra Zdrowia na rzecz M. O. K. kwotę 837 (osiemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6201 Prawo wykonywania zawodu lekarza, aptekarza pielęgniarki, położnej
Inne orzeczenia z hasłem:
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Zdrowia
Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 czerwca 2010 r., sygn. akt VII SA/Wa 234/10, oddalił skargę M. O. K. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie uznania kwalifikacji do wykonywania zawodu.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy:

Minister Zdrowia decyzją z dnia [...] października 2009 r., na podstawie art. 105 § 1 K.p.a., umorzył postępowanie z wniosku M. O. K. o uznanie kwalifikacji do wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zawodu optometrysty zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. Nr 63, poz. 394).

W uzasadnieniu organ wskazał, że w związku z wykreśleniem zawodu optometrysty z listy zawodów regulowanych organ nie posiada kompetencji ustawowych do uznawania kwalifikacji do wykonywania tego zawodu nabytych w innych państwach Unii Europejskiej. Z tego względu postępowanie w sprawie jest bezprzedmiotowe.

Po rozpoznaniu wniosku M. O. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy Minister Zdrowia decyzją z dnia [...] listopada 2009 r., na podstawie art. 3, art. 4 i art. 7 ww. ustawy o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich UE w zw. z art. 4 i art. 33 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437, ze zm.), oraz art. 127 § 3 w zw. z art. 129 § 1 i 2, art. 138 § 1 ust. 1 k.p.a. - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Organ wyjaśnił, że Dyrektywa 2005/36/WE (zw. dalej Dyrektywą) określa enumeratywnie listę zawodów należących do tzw. systemu sektorowego uznawania kwalifikacji, wobec których określono długość okresu szkolenia, minimalne wymogi kształcenia i dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji. Pozostałe zawody, w tym zawód optometrysty, objęte są tzw. systemem ogólnym uznawania kwalifikacji. System ogólny stosuje się, gdy migrant udaje się do państwa przyjmującego, w którym zawód jest regulowany. Dyrektywa nie określa enumeratywnie, które zawody są regulowane, ponieważ byłoby to ingerowaniem w uprawnienia państw członkowskich UE. Kodeks Dobrej Praktyki zawiera procedury powtarzające przepisy dyrektywy 2005/36/WE, która jest aktem bezwzględnie obowiązującym wszystkie państwa członkowskie UE. Tym samym migranci, w których państwie pochodzenia zawód nie jest regulowany, mogą ubiegać się o uznanie kwalifikacji do wykonywania zawodu regulowanego w państwie przyjmującym zgodnie z art. 13 Dyrektywy. Organ właściwy w państwie przyjmującym, w którym zawód jest regulowany będzie żądać od migranta z kraju, w którym zawód nie jest regulowany, przedłożenia dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających nabycie kwalifikacji do wykonywania zawodu, a następnie badać, czy migrant ma wystarczające kwalifikacje do wykonywania zawodu w państwie przyjmującym. Niezałączenie do wniosku właściwego zaświadczenia jest błędem formalnym tylko w przypadku osób, które nabyły kwalifikacje w państwie członkowskim regulującym dany zawód. Informacje o tym, w których państwach członkowskich UE dany zawód jest regulowany są zamieszczone na stronie Komisji Europejskiej.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6201 Prawo wykonywania zawodu lekarza, aptekarza pielęgniarki, położnej
Inne orzeczenia z hasłem:
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Zdrowia