Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski Protokolant starszy inspektor sądowy Wioletta Lasota po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2394/12 w sprawie ze skargi Z. T. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. zasądza od Z. T. na rzecz Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 15 maja 2013 r., I SA/Wa 2394/12 w sprawie ze skargi Z. T. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchylił zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2012 r. nr [...]; 2. stwierdził, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; 3. zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego.
Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:
Wojewoda Wielkopolski decyzją z dnia [...] sierpnia 2003 roku nr [...] stwierdził nabycie z mocy prawa przez Gminę [...] własności nieruchomości rolnej oznaczonej jako działka nr [...] o pow. 0,30 ha położonej w obrębie [...]. Umową z dnia [...] października 2006 roku nr [...] Urząd Miasta i Gminy w [...] wydzierżawił S. M. działkę oznaczoną nr [...] o pow. 0,30 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta KW [...]. Nieruchomość ta stanowi własność Skarbu Państwa, a posiadaczem zależnym jest S M. Prawo własności nieruchomości sąsiedniej oznaczonej nr [...], dla której prowadzona jest księga wieczysta KW [...] przysługuje E. i S. M. Natomiast inna nieruchomość sąsiednia oznaczona nr [...], dla której prowadzona jest KW [...] stanowi własność Z. T.
Pismem z dnia [...] lutego 2012 roku Z. T. zwrócił się do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej. Wnioskodawca wyjaśnił, że zarówno w dokumentach geodezyjnych Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Jarocinie, jak i w aktach ksiąg wieczystych, prowadzonych dla ww. nieruchomości istnieją zasadnicze różnice w położeniu działki nr [...] względem działki nr [...], wskutek czego dochodzi do konfliktów między posiadaczem działki nr [...] oraz posiadaczem działki nr [...]. W toku postępowania organ pierwszej instancji wskazał, że skoro postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej jest postępowaniem nadzwyczajnym i może być wszczęte na żądanie strony lub z urzędu organ powinien zbadać, czy osoba żądająca wszczęcia postępowania jest podmiotem legitymowanym do wystąpienia z takim żądaniem. Powołując się na treść przepisu art. 28 k.p.a. organ wyjaśnił, że koniecznym jest ustalenie istnienia interesu prawnego. Interes ten musi dotyczyć bezpośrednio sfery prawnej podmiotu. W tym kontekście Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi zauważył, że w obecnym stanie prawnym brak podstaw do przyjęcia, że poza stronami i uczestnikami na prawach strony, istnieje kategoria podmiotów (osoby zainteresowane), których interesy faktyczne mogłyby być chronione w związku z toczącym się postępowaniem administracyjnym i podmioty te mogłyby uczestniczyć w tym postępowaniu. Organ zauważył, że w rozpoznawanej sprawie stroną w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji na podstawie, której gmina z mocy prawa nabywała własność nieruchomości jest gmina, która uzyskała prawo własności. Natomiast Z. T. w przedmiotowej sprawie legitymuje się jedynie interesem faktycznym jest on bowiem właścicielem działki, która przylega do działki przekazanej zaskarżoną decyzją komunalizacyjną na rzecz gminy [...]. Również toczący się spór graniczny nie przyznaje wnioskodawcy przymiotu strony. Tym samym Z. T. nie może być uznany za stronę przedmiotowego postępowania. A skoro tak, to brak zatem podstaw prawnych do wszczęcia na jego wniosek postępowania o stwierdzenie nieważności ww. decyzji.