Sprawa ze skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą na zarządzenie Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy nr [...] w przedmiocie założenia gminnej ewidencji zabytków
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny /spr./ Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski Protokolant starszy inspektor sądowy Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 2652/12 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na zarządzenie Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie założenia gminnej ewidencji zabytków 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Miasta Stołecznego Warszawy na rzecz [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6369 Inne o symbolu podstawowym 636
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabytki
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym wyrokiem z 3 lipca 2013 r. sygn. VII SA/Wa 2652/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyniku rozpoznania skargi [...] Sp. z o.o. w [...], stwierdził nieważność zarządzenia Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z [...] lipca 2012 r. nr [...] w części dotyczącej ujęcia w gminnej ewidencji zabytków Miasta [...] pod nr [...] w załączniku do zarządzenia obiektu budynku biurowego przy ul. [...] w [...] (d. [...]).

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wobec powzięcia w dniu 31 lipca 2012 r. informacji o włączeniu budynku przy ul. [...] w [...] do gminnej ewidencji zabytków (pod numerem [...]), [...] Sp. z o.o. w [...], będąca użytkownikiem wieczystym nieruchomości przy ul. [...] w [...], pismem z 6 sierpnia 2012 r. wezwała Prezydenta m.st. Warszawy do usunięcia naruszenia prawa poprzez usunięcie przedmiotowej nieruchomości z gminnej ewidencji zabytków [...].

Prezydent m.st. Warszawy nie odpowiedział na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Pismem z 2 października 2012 r. [...] Sp. z o.o. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na zarządzenie Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z [...] lipca 2012 r. nr [...] w sprawie założenia ewidencji zabytków Miasta [...] w części dotyczącej ujęcia w tej ewidencji (załącznik do zarządzenia) budynku przy ul. [...] w [...].

Stwierdzając nieważność zarządzenia Prezydenta m.st. Warszawy z [...] lipca 2012 r. w zaskarżonej części, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyjął, że ww. zarządzenie stanowiło akt organu jednostki samorządu terytorialnego z zakresu administracji publicznej podlegający kognicji sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a.). W tym zakresie Sąd powołał się na stanowisko odnoszące się do charakteru prawnego tego rodzaju aktu wyrażone w postanowieniu NSA z 14 września 2012 r. sygn. II OSK 1950/12. Zdaniem Sądu I instancji, wydanie zarządzenia w części dotyczącej ujęcia w gminnej ewidencji zabytków wpisu obiektu przy ul. [...] w [...], było niezgodne z art. 3 pkt 1 i pkt 2 w związku z art. 22 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2014 r., poz. 1446). Sąd wyjaśnił, że do ewidencji powinny zostać wpisane jedynie te obiekty, które ze względu na posiadane wartości historyczne, naukowe lub artystyczne zasługują na zachowanie, przy czym nie ulega wątpliwości, że posiadanie takich walorów nie może być z góry zakładane, lecz winno być poprzedzone ekspertyzą czy badaniami. Wskazane w art. 22 ust. 5 pkt 3 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami porozumienie z wojewódzkim konserwatorem zabytków oznacza uzyskanie zgodnego stanowiska organu prowadzącego ewidencję gminną oraz organu współdziałającego. Stanowisko organu współdziałającego - jak przyjął Sąd - powinno być wyrażone w piśmie urzędowym. Oznacza to, że do ewidencji gminnej nie można włączyć obiektów, których nie zaaprobował i nie zaakceptował wojewódzki konserwator zabytków. Z odpowiedzi na skargę oraz przesłanych do Sądu przez organ dokumentów (karty adresowej oraz odpisu zarządzenia Prezydenta m.st. Warszawy z [...] lipca 2012 r., pisma k-31 oraz płyty CD), nie wynika, aby przed wydaniem zaskarżonego zarządzenia Prezydent m.st. Warszawy współdziałał z wojewódzkim konserwatorem zabytków (np. prowadził jakąkolwiek korespondencję, a nawet czy występował do wojewódzkiego konserwatora zabytków o zajęcie stanowiska). Sąd I instancji podzielił stanowisko skarżącej spółki, że za wymagane porozumienie lub współdziałanie nie może być uznane umieszczenie przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków budynku przy ul. [...] w wykazie zabytków nieruchomych wyznaczonych przez wojewódzkiego konserwatora zabytków do ujęcia w wojewódzkiej ewidencji zabytków. Słusznie wskazała bowiem strona, że zabytki przeznaczone do włączenia do wojewódzkiej ewidencji zabytków (oznaczone symbolem "PW"), tak jak budynek przy ul. [...], pozostają poza zakresem art. 22 ust. 5 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Nie powinno ulegać wątpliwości, że dopiero wpisanie zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków spowodowałoby ujęcie go również w gminnej ewidencji zabytków. Wobec powyższego za nieuprawnione należało uznać stanowisko organu wyrażone w odpowiedzi na skargę, że obiekt przy ul. [...] w [...] został wyznaczony do ujęcia w gminnej ewidencji zabytków w porozumieniu z Mazowieckim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, co powodowało, że nieruchomość tę zaliczyć należało do kategorii wymienionej w art. 22 ust. 5 pkt 3 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6369 Inne o symbolu podstawowym 636
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabytki
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta