Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia del. WSA Jolanta Górska Protokolant asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 12 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 maja 2016 r. sygn. akt II SA/Rz 1312/15 w sprawie ze skargi E.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 19 maja 2016 r., sygn. akt II SA/Rz 1312/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, uwzględniając skargę skarżącej, uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, zwanego dalej "SKO", w T. i decyzję Prezydenta Miasta M. z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco.
W administracyjnym toku instancji (decyzją z [...] grudnia 2014 r. SKO w T. uchylił decyzję Prezydenta Miasta M. z [...] listopada 2014 r. o ustaleniu warunków zabudowy) Prezydent Miasta M. wydał w dniu [...] czerwca 2015 r. decyzję, którą ustalił warunki zabudowy dla inwestycji mającej polegać na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią garażową i usługowo-handlową wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną oraz budowie zjazdu z drogi powiatowej, budowie budynku garażowego.
Uznano, że w obszarze analizowanym występuje podobna do planowanej zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna pozwalająca określić charakterystyczne parametry w zakresie gabarytów i wskaźników zabudowy z uwzględnieniem wymagań "dobrego sąsiedztwa" oraz sąsiedztwa terenu kolejowego. Dopuszczalne było również ustalenie warunków dla lokalizacji obiektu garażowego w odległości 1,5 m od granicy nieruchomości, ponieważ w podobny sposób w obszarze analizowanym zlokalizowane są istniejące już obiekty. Teren ma dostęp do drogi publicznej, a istniejące uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia inwestycyjnego. Teren objęty wnioskiem nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów na cele nierolnicze i nieleśne. Inwestycja nie narusza przepisów odrębnych.
Odwołanie od ww. decyzji wniosła skarżąca.
Zaskarżoną decyzją SKO w T. utrzymało w mocy ww. decyzję o ustaleniu warunków zabudowy.
Organ odwoławczy stwierdził, że planowana inwestycja nawiązuje do istniejącej zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, jednorodzinnej, mieszkalno-usługowej i usługowej, uzupełnianej o zabudowę gospodarczą i garażową. Teren inwestycji poprzez działkę, na której jest zjazd publiczny z drogi wewnętrznej, ma dostęp do drogi publicznej. Dlatego bez znaczenia dla sprawy było, że takiego połączenia droga publiczną nie ma druga działka także objęta przedmiotowym zamierzeniem inwestycyjnym. Projekt decyzji uzgodniono z zarządcą drogi. Natomiast kwestia miejsc parkingowych nie mogła stanowić podstawy zawieszenia postępowania do czasu uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dla budowy parkingu na innych działach (terenu zamkniętego), gdyż decyzja Prezydenta określa wskaźniki dotyczące miejsc parkingowych na terenie przeznaczonym pod inwestycję. Nie zawiera natomiast ustaleń dotyczących terenu zamkniętego. Przy ustalaniu szerokości elewacji frontowej i wysokości budynku wzięto pod uwagę istniejące w obszarze analizowanym budynki zabudowy wielorodzinnej. Wbrew stanowisku odwołującej się planowana inwestycja nawiązuje do istniejącej zabudowy.
Powyższą decyzję zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skarżąca, domagając się jej uchylenia.