Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak sędzia del. WSA Izabela Bąk-Marciniak /spr./ Protokolant asystent sędziego Aneta Kolarz-Kucięba po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SA/Lu 11/16 w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [..] z dnia [..] listopada 2015 r. nr [..] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2016 r., sygn. akt II SA/Lu 11/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę T. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [..] z dnia [..] listopada 2015 r. w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z dnia [..] listopada 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [..] utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta [..] z dnia [..] września 2015 r. o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na wykonaniu pomostu stanowiącego przejście dla pieszych o konstrukcji stalowej wraz z rampą przeładunkową konstrukcji stalowej częściowo na terenie działek nr [..] i nr [..] (stanowiących pas drogowy ul. [..]), a w pozostałej części na terenie działki nr [..] oraz utwardzenia z kostki brukowej miejsc parkingowych od strony ul. [..] w [..]. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że organ pierwszej instancji odmawiając ustalenia warunków zabudowy dla wskazanej wyżej inwestycji wskazał, że objęte wnioskiem zamierzenie nie spełnia warunku określonego w art. 61 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2015 r. poz. 199; dalej także: "u.p.z.p."), albowiem nie jest one zgodne z przepisami odrębnymi. Wynika to z tego, że działka nr [..] stanowi pas drogowy ul. [..] w [..], zaś art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 460; dalej także: "u.d.p."), zabrania lokalizacji w pasie drogowym obiektów budowlanych, niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego.
Rozpoznając skargę na w/w decyzję, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wskazał, że zgodnie z art. 61 ust. 1 pkt 5 u.p.z.p., warunkiem wydania decyzji o warunkach zabudowy jest zgodność decyzji z przepisami odrębnymi, m.in. przepisami u.d.p. Skarżący nie spełnił podstawowej przesłanki koniecznej dla ewentualnego ziszczenia się wszystkich niezbędnych warunków do wydania decyzji o warunkach zabudowy dokonywanej w pasie drogowym, a mianowicie nie uzyskał zezwolenia właściwego zarządcy drogi, wydawanego w drodze decyzji administracyjnej (art. 39 ust. 1 pkt 1 u.d.p.). Skarżący nie wykazał się także umową, o której mowa w ust. 7 lub w art. 22 ust. 2, 2a u.d.p., która zwalnia inwestora z obowiązku uzyskania zezwolenia na podstawie art. 39 ust. 3 u.d.p., a mianowicie umową o udostępnienie kanału technologicznego lub umową najmu, dzierżawy albo użyczenia gruntu w pasie drogowym, na cele związane z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, a także na cele związane z potrzebami obsługi użytkowników ruchu, bądź takimi umowami w celu wykonywania działalności gospodarczej - w przypadku zawarcia umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym.
Sąd nie stwierdził także, aby organy obu instancji naruszyły art. 7, 10 § 1 i 77 1 k.p.a. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Organy te przeprowadziły postępowanie zgodnie z regułami wynikającymi z art. 7, 77 § 1 i 80 k.p.a. i prawidłowo ustaliły stan faktyczny sprawy.