Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 czerwca 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 880/13 w sprawie ze skargi D. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego 1) uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych na rzecz D. K. kwotę 700 zł (siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Inne orzeczenia o symbolu:
6053 Obywatelstwo
Inne orzeczenia z hasłem:
Obywatelstwo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych
Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym wyrokiem z 27 czerwca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z [...] lutego 2013 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Zaskarżoną decyzją z [...] lutego 2013 r. Minister Spraw Wewnętrznych, po rozpatrzeniu odwołania. utrzymał w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z [...] grudnia 2011 r. odmawiającą stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez D. K..

We wniosku z 14 sierpnia 2011 r. D. K. wniósł na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r., Nr 28, poz. 353 ze zm.) o stwierdzenie posiadania przez niego obywatelstwa polskiego. We wniosku wskazał, że jego ojciec B. K. posiadał polskie obywatelstwo, natomiast matka M. R. nie miała polskiego pochodzenia. Organ I instancji ustalił, że wnioskodawca urodził się w dniu [...] sierpnia 1960 r. w [...], jako syn B. K., urodzonego w Polsce i M. z d. R., urodzonej w Estonii. Ojciec wnioskodawcy w czasie II wojny światowej znalazł się w Niemczech, skąd w 1950 r. wyjechał na stałe do USA. Rodzice wnioskodawcy zawarli związek małżeński w dniu 12 sierpnia 1952 r. w [...]. Ojciec wnioskodawcy nabył obywatelstwo USA w dniu 3 kwietnia 1956 r., a matka w dniu 5 marca 1957 r. Organ I instancji ustalił, że ojciec wnioskodawcy w chwili jego narodzin posiadał obywatelstwo polskie, które nabył zgodnie z art. 4 i 5 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. R.P. Nr 7, poz. 44 ze zm.). Organ stwierdził, że brak jest dowodów, skutkujących utratą obywatelstwa polskiego przez ojca wnioskodawcy w związku z nabyciem przez niego obywatelstwa USA. W konsekwencji uznał, że wnioskodawca nabył obywatelstwo polskie przez urodzenie z ojca będącego obywatelem polskim.

W związku z faktem, że w akcie urodzenia matki wnioskodawcy jako jej miejsce urodzenia wskazano Estonię, organy wzięły pod uwagę, że w dniu 6 sierpnia 1940 r. miała miejsce aneksja Estonii przez ZSRR oraz że obywatele Estonii nabywali obywatelstwo radzieckie z dniem aneksji. Z tych względów, nie było wykluczone, że znajdowały zastosowanie przepisy Konwencji zawartej pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawania przypadków podwójnego obywatelstwa podpisanej w dniu 31 marca 1965 r. (Dz. U. z 1966 r., Nr 4, poz. 19 ze zm.), która weszła w życie w dniu 30 stycznia 1966 r.

Minister przeprowadził z urzędu dodatkowe postępowanie dowodowe i wystąpił do Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w Tallinie z prośbą o pomoc w ustaleniu czy matka wnioskodawcy posiadała obywatelstwo estońskie, a następnie nabyła obywatelstwo radzieckie. Odpowiedzi na powyższe udzieliło Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej, uzyskane za pośrednictwem Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w Moskwie, w której wskazano, że zgodnie z pkt 1 Dekretu Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z dnia 7 września 1940 r. obywatele Litewskiej, Łotewskiej i Estońskiej Republiki Radzieckiej zamieszkujący na terytorium tych republik uzyskiwali obywatelstwo radzieckie w trybie uznania od dnia włączenia wymienionych republik w skład ZSRR. Minister uzyskał również informację, że matka wnioskodawcy nie widnieje na liście osób, które dokonały przyjęcia rosyjskiego obywatelstwa w placówkach dyplomatycznych bądź konsularnych Federacji Rosyjskiej. Minister uznał, że matka wnioskodawcy w dacie aneksji zamieszkiwała w Tallinie i deklarowała estońskie obywatelstwo (dokumentacja ubezpieczeniowa IRO), zatem od dnia aneksji uzyskała obywatelstwo radzieckie w trybie uznania - niezależnie czy było to uznanie dobrowolne, czy wbrew jej woli.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6053 Obywatelstwo
Inne orzeczenia z hasłem:
Obywatelstwo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych