- art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. poprzez stwierdzenie bezczynności i przewlekłości prowadzonego przez organ postępowania, mimo iż takiego stanu bezczynności i przewlekłości na podstawie zebranego materiału dowodowego w przedmiotowej sprawie nie można stwierdzić,
- art. 111 § 2 p.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na połączeniu spraw dotyczących bezczynności i przewlekłości i wydanie jednego rozstrzygnięcia,
- art. 149 § 1 i 2 p.p.s.a. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na uwzględnieniu skargi i orzeczenie o bezczynności i przewlekłości oraz wymierzenie z tego tytułu kary grzywny w sytuacji, gdy zaistniały przesłanki do umorzenia postępowania sądowego w zakresie bezczynności,
- art. 149 § 1 i 2 w związku z art. 151 p.p.s.a. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na uwzględnieniu skargi i orzeczenie o bezczynności i przewlekłości oraz wymierzenie z tego tytułu kary grzywny w sytuacji, gdy zaistniały przesłanki do oddalenia skargi w zakresie przewlekłości postępowania,
- art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. poprzez jego nie zastosowanie pomimo istnienia ku temu przesłanek,
- art. 141 § 4 p.ps.a. poprzez niewyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia, tj. zastosowania przepisu art. 111 § 2,
- art. 7, 77 k.p.a. poprzez nierozpatrzenie całego materiału dowodowego w sprawie i jego swobodną oceną.
Skarżący kasacyjnie wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Łodzi oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
Odpowiedź na skargę kasacyjną wniosła B. P. domagając się oddalenia skargi kasacyjnej w całości. Na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2015 r. B. P. złożyła pismo pt. "Kalendarz wydarzeń w sprawie postępowanie administracyjne".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 1 w związku z art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych w granicach ich zaskarżenia, a z urzędu bierze jedynie pod rozwagę nieważność postępowania.
W niniejszej sprawie dostrzeżono okoliczności wskazujące na nieważność postępowania sądowoadministracyjnego, co również wynika ze skargi kasacyjnej. Bowiem postanowieniem z dnia 2 lutego 2012 r., II SAB/Łd 87/11 Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w sprawie ze skargi B. P. na przewlekłe prowadzenie postępowania oraz bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Łodzi - umorzył postępowanie. Jak wynika z uzasadnienia powyższego postanowienia Sąd w tej sprawie oceniał okres od 16 sierpnia 2010 r. do 5 października 2011 r. i doszedł do przekonania, że w sprawie bezczynności i przewlekłości postępowania należało umorzyć postępowanie w stosunku do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Łodzi na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Postanowienie to jest prawomocne, gdyż nie została od niego wniesiona skarga kasacyjna. Zaskarżony kasacyjnie wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 czerwca 2014 r., II SAB/Łd 10/14, jak wynika z jego uzasadnienia, obejmuje również okres od 16 sierpnia 2010 r. do 5 października 2011 r. w działalności Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Łodzi w sprawie wniesionej przez B. P. Tak więc Sąd pierwszej instancji wydał po raz drugi rozstrzygnięcie w tej samej sprawie prawomocnie osądzonej, co stanowi o nieważności postępowania sądowoadministracyjnego (art. 183 § 2 pkt 3 p.p.s.a.). Poza tym orzeczenie prawomocne, a takim jest postanowienie WSA w Łodzi z dnia 2 lutego 2012 r., II SAB/Łd 87/11, na podstawie art. 170 p.p.s.a. wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również i inne sądy i organy państwowe (W. Piątek, Powaga rzeczy osądzonej wyroku sądu administracyjnego, Warszawa 2015, s. 162-164).
Sąd pierwszej instancji w sprawie II SAB/Łd 10/14, w której wniesiono skargę kasacyjną, nie mógł po raz drugi wydając wyrok, oceniać pod względem bezczynności i przewlekłości postępowania okresu objętego prawomocnym postanowieniem WSA w Łodzi z dnia 2 lutego 2012 r., II SAB/Łd 87/11, a tak uczynił, jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku.
Nieważność postępowania sądowoadministracyjnego zachodząca w tej sprawie, zwalnia Sąd z oceny innych zarzutów zamieszczonych w skardze kasacyjnej. Ponownie rozpoznając sprawę Sąd pierwszej instancji oceni pod względem bezczynności i przewlekłości postępowania PINB w Łodzi okres następujący po dacie 5 października 2011 r., nieobjęty ww. postanowieniem z dnia 2 lutego 2012 r.
Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 oraz art. 207 § 2 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.