Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Leszek Kiermaszek sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 1856/18 w sprawie ze skargi Gminy T. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2018 r., znak [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie.
Wyrokiem z dnia 13 marca 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 1856/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Gminy T. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2018 r., znak [...], w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła Gmina T. Wyrok zaskarżyła w całości. Zarzuciła naruszenie:
- przepisów prawa materialnego, tj. art. 48 i 49 Prawa budowlanego poprzez nieuprawnione przyjęcie, iż przepisy szczególne wobec reguły wnikającej z art. 155 K.p.a. sprzeciwiają się uchyleniu zaskarżonej decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego odmawiającej uchylenia decyzji Wojewódzkiego Pomorskiego Inspektora Nadzoru Budowalnego w Gdańsku z dnia [...] kwietnia 2018 r. odmawiającej uchylenia decyzji własnej z dnia 30 grudnia 2016 r.;
- naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na treść zapadłego orzeczenia, a to:
- art. 141 § 4 P.p.s.a. polegające na całkowitym pominięciu dowodów i okoliczności uzasadniających, iż sporna inwestycja gminy miała charakter remontu istniejącej drogi gruntowej, umożliwiającego wykonanie dodatkowych robót budowlanych w ramach tzw. trybu naprawczego, co z kolei przemawiało za uwzględnieniem wniosku o uchylenie decyzji;
- art. 151 P.p.s.a. polegające na nieuwzględnieniu skargi pomimo wskazania przez stronę skarżącą uchybień organów nadzoru budowlanego co do sposobu kwalifikacji spornego przedsięwzięcia i błędnego jego uznania za samowolę budowlaną, a także wskazania oczywistych uchybień formalno-prawnych zaskarżonego aktu.
W oparciu o powyższe zarzuty kasacyjne skarżąca Gmina wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z uwagi na zaistnienie okoliczności, o których mowa w art. 182 § 2 P.p.s.a., skarga kasacyjna została rozpoznana na posiedzeniu niejawnym.
Przepis art. 193 zdanie drugie P.p.s.a. wyłącza odpowiednie stosowanie do postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wymogów dotyczących koniecznych elementów uzasadnienia wyroku, które przewidziano w art. 141 § 4 w zw. z art. 193 zdanie pierwsze P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny nie przedstawia więc w uzasadnieniu wyroku oddalającego skargę kasacyjną opisu ustaleń faktycznych i argumentacji prawnej podawanej przez organy administracji i Sąd pierwszej instancji.
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 183 § 1 P.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak pod rozwagę nieważność postępowania. Nie zachodzą okoliczności skutkujące nieważność postępowania, określone w art. 183 § 2 pkt 1 - 6 P.p.s.a., należy zatem ograniczyć się do zagadnień wynikających z zarzutów wyartykułowanych w podstawach skargi kasacyjnej.
Rozważając zarzuty kasacji, w pierwszej kolejności należy odnieść się do zarzutów naruszenia przepisów postępowania. Od razu jednak skonstatować można, że zasadnicze kwestie podniesione w kasacji mają aspekt zarówno procesowy, jak i materialny.