Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Leszek Kamiński Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak /spr./ sędzia del. WSA Teresa Zyglewska Protokolant starszy asystent sędziego Anna Pośpiech-Kłak po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Powiatu M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 11 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Go 408/13 w sprawie ze skargi A. K. na uchwałę Rady Powiatu M. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Powiatu M. na rzecz A. K. kwotę 146 (sto czterdzieści sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Go 408/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w sprawie ze skargi A. K. na uchwałę Rady Powiatu Międzyrzeckiego z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w sprawie wyrażenia zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Na posiedzeniu Rady Powiatu Międzyrzeckiego w dniu [...] marca 2013 r., stosunkiem głosów 9 do 7, podjęta została uchwała nr [...] w sprawie wyrażenia zgody na rozwiązanie z radnym A. K. stosunku pracy przez [...] - spółka z o.o. w Międzyrzeczu.
W uzasadnieniu uchwały wskazano na fakt złożenia przez pracodawcę radnego wniosku o wyrażenie przez Radę zgody na rozwiązanie z nim stosunku pracy. Uzasadnienie wniosku świadczy o przyczynach dyscyplinarnych, a "ponieważ podstawą rozwiązania stosunku pracy z radnym nie są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu, należało podjąć uchwałę o wyrażenie zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy."
Pismem z dnia 2 kwietnia 2013 r. A. K., powołując się na przepis art. 87 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, wezwał Radę do usunięcia naruszenia jego interesu prawnego, dokonanego w wyniku podjęcia uchwały z dnia [...] marca 2013 r.
W odpowiedzi na wezwanie przewodniczący Rady Powiatu Międzyrzeckiego stwierdził, że Rada nie kierowała się automatyzmem, ale przekonywującym uzasadnieniem wniosku pracodawcy i niestwierdzeniem istnienia związku między zamiarem rozwiązania umowy o pracę, a sprawowaniem mandatu radnego.
W skardze skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej uchwały, jako sprzecznej z prawem tj. naruszającej przepis art. 22 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym. W uzasadnieniu wywodził, że uzasadnienie wniosku pracodawcy wskazuje, że zamierza z nim, jako radnym, rozwiązać umowę o pracę w trybie art. 52 Kodeksu pracy, czyli bez wypowiedzenia.
W odpowiedzi na skargę Starosta, reprezentujący Powiat Międzyrzecki, wniósł o jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 P.p.s.a., podnosząc, że sprawa objęta skargą, jest w toku. W dalszej kolejności domagał się oddalenia skargi, podtrzymując stanowisko zawarte w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W złożonym na rozprawie piśmie procesowym skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały, ewentualnie o stwierdzenie jej niezgodności z prawem. W jego uzasadnieniu wywodził, że wniosek o wyrażenie zgody na rozwiązanie z nim umowy o pracę, ma podłoże polityczne i jest wynikiem jego aktywności, jako radnego, tym samym pozostaje w związku z wykonywaniem mandatu radnego. Ma też związek z krytycznymi publikacjami prasowymi, jego autorstwa, w lokalnym miesięczniku.
Sąd pierwszej instancji stwierdził, że uchwała została podjęta w wyniku błędnej wykładni przepisu prawa materialnego - art. 22 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym tj. z istotnym jego naruszeniem. Zdaniem Sądu pierwszej instancji, bez znaczenia dla takiej oceny pozostają, zawarte w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia oraz w odpowiedzi na skargę, wywody jakoby Rada nie działała automatycznie i badała motywy pracodawcy wnioskującego o rozwiązanie ze skarżącym umowy o pracę.