Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Masternak-Kubiak del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Kuberska-Pellegrino po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2014r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2012 r. sygn. akt VII SA/Wa 25/12 w sprawie ze skargi T.S. i J.S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2011 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 maja 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 25/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi T.S. i J.S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2011 r. znak [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w punkcie I. uchylił zaskarżoną decyzję; w punkcie II. stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; w punkcie III. zasądził od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz T.S. i J.S. kwotę 460 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd I instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Starosta Warszawski Zachodni decyzją z dnia [...] lipca 2008 r., Nr [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił [...] Sp. z o. o. z siedzibą w Starych Babicach pozwolenia na budowę budynku biurowo-magazynowego wraz z instalacjami wewnętrznymi i zagospodarowaniem terenu oraz szambem szczelnym i zjazdem na drogę powiatową na dz. nr ewid. A obr. Bronisze, ul. Ś., gm. Ożarów Mazowiecki.
Pismem z dnia 18 kwietnia 2011 r. T.S. i J.S. wnieśli o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji twierdząc, że została wydana z rażącym naruszeniem art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego, gdyż działka inwestora znajduje się na obszarze stanowiska archeologicznego, a inwestor nie legitymował się pozwoleniem wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie badań archeologicznych w związku z projektowanym budynkiem. Ponadto, zdaniem skarżących, decyzja Starosty Warszawskiego Zachodniego zapadła z naruszeniem art. 39 ust. 1 Prawa budowlanego w związku z § 22 ust. 2 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 6 marca 2007 r. Nr 52/07 z sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Ożarów Mazowiecki dla obszaru Ożarów Wieś - Bronisze - Jawczyce (Dz. Urzęd. Woj. Mazowieckiego z dnia 16 czerwca 2007 r. Nr 111, poz. 2860).
Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r., Nr [...] działając na podstawie art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze. zm, zwana dalej "k.p.a."), po rozpatrzeniu ww. wniosku T. i J.S., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Starosty Warszawskiego Zachodniego z dnia [...] lipca 2008 r. W uzasadnieniu organ wskazał, że zgodnie z wypisem sporządzonym przez Burmistrza Miasta i Gminy Ożarów Mazowiecki w dniu [...] października 2007 r., znak: [...], z tekstu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej w Ożarowie Mazowieckim z dnia 6 marca 2007 r. Nr 52/07 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Ożarów Mazowiecki dla obszaru Ożarów Wieś- Bronisze Jawczyce (Dz. Urz. Woj. Mazowieckiego Nr 111 z 16.06.2007 r., poz. 2860) działka o nr ewid. A w obr. Bronisze, gm. Ożarów Mazowiecki znajduje się na terenie oznaczonym symbolem 6U/P; 3KDZ. Zgodnie z treścią ww. pisma, działka położona jest na terenie stanowiska archeologicznego nr 57-64/1, więc plan zagospodarowania działki należy uzgodnić z wojewódzkim konserwatorem zabytków zgodnie z § 22 ust. 1 i 2 ww. uchwały, a także należy zachować szczególne warunki zagospodarowania terenu oraz ograniczenia w użytkowaniu w tym zakazy zgodnie z § 51 ust. 5 ww. uchwały. Natomiast zgodnie z § 22 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 4 planu inwestor ma obowiązek uzyskania od wojewódzkiego konserwatora zabytków przed wydaniem pozwolenia na budowę lub zgłoszenia właściwemu organowi uzgodnienia wszelkich planowanych budów obiektów budowlanych, wiążących się z wykonywaniem prac ziemnych bądź obowiązek uzyskania od wojewódzkiego konserwatora zabytków pozwolenia na prowadzenie badań archeologicznych przed ich rozpoczęciem. Organ ustalił, że [...] sp. z o.o. z siedzibą w Starych Babicach przy ul. P. jest właścicielem działki o nr ew. A. Jednocześnie wskazał, że do akt sprawy zostało dołączone pismo Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] października 2007 r., znak: [...] dotyczące określenia warunków konserwatorskich dla działki nr ew. A, położonej we wsi Bronisze, gm. Ożarów Mazowiecki zlokalizowanej na obszarze stanowiska archeologicznego nr AZP 57-64/1 i w jego strefie ochronnej. Z treści ww. pisma wynika, że teren ww. działki po przeprowadzonych archeologicznych badaniach wykopaliskowych może być przeznaczony (pod względem archeologicznym) pod budowę. Ponadto organ podał, że do akt sprawy została dołączona również decyzja Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] sierpnia 2007 r., znak: L.dz. [...] udzielająca pozwolenia Spółce pod firmą [...] Spółka z o.o. - na przeprowadzenie archeologicznych badań wykopaliskowych na obszarze stanowiska archeologicznego nr AZP- 57-64/1 i w jego strefie ochronnej, położonej na gruntach wsi BRONISZE, gm. Ożarów Mazowiecki - w granicach działki nr ew. A, stanowiącej własność Spółki pod firmą [...] Spółka z o.o. - okresie od 8 sierpnia 2007 r. do 30 sierpnia 2007 r. Dodatkowo organ zauważył, że z punktu 2.1 Projektu budowlanego dodatkowo wynika, że "Teren przeznaczony pod inwestycję podlega ochronie Konserwatora Zabytków z powodu lokalizacji stanowiska archeologicznego i w tym celu zostały wykonane badania odkrywkowe. Teren przeznaczony pod inwestycję nie podlega ochronie Konserwatora Zabytków z powodów urbanistycznych i architektonicznych". W związku z powyższym organ I instancji twierdził, że żaden z ww. przepisów prawa miejscowego nie został naruszony w stopniu uzasadniającym stwierdzenie nieważności decyzji Starosty Warszawskiego Zachodniego z dnia [...] lipca 2008 r.