Skarga kasacyjna na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędzia del. WSA Jerzy Siegień (spr.) Protokolant Andżelika Nycz po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1123/10 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P. K. na rzecz Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Żandarmerii Wojskowej
Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2010 r. sprawy o sygn. akt II SA/Wa 1123/10 oddalił skargę P. K. na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...], w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.

Przedmiotowy wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Komendant Mazowiecki Oddziału Żandarmerii Wojskowej decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. cofnął P. K. pozwolenie na broń palną myśliwską. W uzasadnieniu uznał go za osobę niedającą wystarczającej rękojmi, że swoim zachowaniem, jako posiadacz broni, nie zagrozi takim dobrom jak porządek publiczny i bezpieczeństwo. Podstawą powyższego stwierdzenia był fakt uznania P. K. przez Wojskowy Sąd Garnizonowy w Warszawie winnym popełnienia przestępstwa z art. 263 § 2 Kodeksu karnego, tj. posiadania bez wymaganego pozwolenia broni palnej lub amunicji i skazania go wyrokiem z dnia 1 października 2007 r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności. Powyższe orzeczenie karne jest, w ocenie organu, wystarczającym dowodem na to, że P. K. jako posiadacz broni nie przejawia nieskazitelnej postawy i utracił w tym zakresie wiarygodność, co nakazuje organowi cofnąć tak szczególne pozwolenie, jakim jest pozwolenie na broń.

W wyniku odwołania sprawę rozpatrzył Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, który decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Podkreślił, że art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525, z późn. zm.), zwanej dalej u.b.a., ma charakter kategoryczny i jest dla organu wiążący, bowiem obliguje organ do cofnięcia pozwolenia na broń w sytuacji, gdy wobec jej posiadacza istnieje obawa, że może użyć broni w sposób sprzeczny z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności gdy został skazany prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi P. K. na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...], w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską, wyrokiem z dnia 2 grudnia 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 1824/08, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2008 r. W ocenie Sądu pierwszej instancji, organ dokonał jednostronnej oceny skarżącego jako posiadacza broni na podstawie tylko jednego z dowodów.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, po rozpoznaniu której Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. akt II OSK 678/09, uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Naczelny Sąd Administracyjny podzielił stanowisko skarżącego organu co do zarzutu dokonania przez Sąd pierwszej instancji błędnej wykładni i w rezultacie także niewłaściwej oceny zastosowania przez organy art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 i art. 20 u.b.a. w danym stanie faktycznym sprawy. W uzasadnieniu wyroku wskazał, że w stanie prawnym i faktycznym tej sprawy kluczową kwestią wymagającą ustalenia jest wystąpienie przesłanki uzasadnionej obawy użycia broni przez chor. P. K. w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego w świetle art. 15 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 18 ust. 1 pkt 2 u.b.a., co uzasadnia cofnięcie pozwolenia na broń na tej podstawie. W przedmiotowej sprawie wystąpiła przesłanka skazania chor. P. K. prawomocnym wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Warszawie z dnia 1 października 2007 r., za popełnienie przestępstwa z art. 263 § 2 Kodeksu karnego, czyli za to, że w okresie od dnia 10 kwietnia do dnia 20 kwietnia 2007 r. bez wymaganego zezwolenia był w posiadaniu broni palnej, tj. karabinka sportowego oraz w okresie od dnia 10 kwietnia do dnia 11 lub 12 kwietnia 2007 r. posiadał bez wymaganego zezwolenia amunicję. Ponadto nie tylko nielegalnie posiadał karabinek sportowy, lecz także go nielegalnie używał. Przestępstwo nielegalnego posiadania broni palnej i amunicji bez wymaganego zezwolenia, za które został skazany chor. P. K., jest przestępstwem umyślnym, uregulowanym w rozdziale XXXVII zawierającym "Przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu", zaś górne zagrożenie za jego popełnienie zostało określone karą pozbawiania wolności do lat 8.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Żandarmerii Wojskowej