Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant asystent sędziego Anna Górska po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Parafii [...] w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 332/14 w sprawie ze skargi Parafii [...] w [...] na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie uregulowania stanu prawnego nieruchomości I. oddala skargę kasacyjną, II. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 22 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 332/14 oddalił skargę Parafii [...] w [...] (dalej skarżąca) na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie uregulowania stanu prawnego nieruchomości.
Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Po rozpoznaniu wniosku skarżącej, Wojewoda Podkarpacki decyzją z [...] lipca 2013 r., nr [...] stwierdził, że nieruchomość Skarbu Państwa, położona w jednostce ewidencyjnej [...], obrębie ewidencyjnym [...], oznaczona w projekcie podziału działki nr [...], jako działka nr [...], o pow. 0,0991 ha, zabudowana budynkiem cerkwi i wolnostojącą dzwonnicą, objęta księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Lesku Wydział Ksiąg Wieczystych Nr [...] - stała się z dniem 2 lutego 2010 r. z mocy prawa, nieodpłatnie i w stanie wolnym od obciążeń własnością skarżącej (pkt I decyzji). W pkt II orzeczenia odmówił stwierdzenia, że nieruchomość oznaczona w projekcie podziału działki ww. nr [...], jako działka nr [...] o pow. 0,2861 ha, stała się z dniem 2 lutego 2010 r. z mocy prawa własnością skarżącej.
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ ustalił, iż postępowanie prowadzone jest w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. z 2010 r. Nr 7, poz. 43.; dalej ustawa regulująca). Na podstawie art. 1 tej ustawy nieruchomości wymienione w załączniku do niniejszej ustawy, które przeszły na własność Skarbu Państwa na podstawie dekretu z dnia 5 września 1947 r. o przejściu na własność Państwa mienia pozostałego po osobach przesiedlonych do ZSRR (Dz. U. Nr 59, poz. 31 8, z 1949 r. Nr 53, poz. 404 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95), pozostające w dniu wejścia w życie ustawy w faktycznym, wyłącznym władaniu osób prawnych Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, z dniem wejścia w życie ustawy stają się z mocy prawa nieodpłatnie i w stanie wolnym od obciążeń, z wyjątkiem służebności gruntowych, ujawnionych w księdze wieczystej w dniu wejścia w życie ustawy, własnością tych osób prawnych. Pkt [...] załącznika do niniejszej ustawy otrzymał brzmienie: "[...] ".
Organ ustalił, że Parafia [...] w [...] istnieje od 1965 r. i na dzień wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. tylko część nieruchomości, pozostawała w faktycznym i wyłącznym władaniu skarżącej tj. część zabudowana budynkiem cerkwi i wolnostojącą dzwonnicą. Natomiast skarżąca nie miała w faktycznym i wyłącznym władaniu części nieruchomości oznaczonej w projekcie podziału jako działka nr [...]. Organ stwierdził, że na tej części znajduje się dawny cmentarz greckokatolicki oraz ogólnodostępny cmentarz, na którym odbywają się pochówki mieszkańców [...] - niezależnie od wyznania. Gmina [...] wykonała na swój koszt szereg prac związanych z utrzymaniem cmentarza takich jak: ogrodzenie całej działki nr [...], wykonanie w części cmentarnej alejek z kostki brukowej, budowa wodociągu do cmentarza, bieżące usuwanie odpadów i nieczystości.