Skarga kasacyjna na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach w przedmiocie kary z tytułu odstępstwa od projektu budowlanego
Sentencja

Dnia 20 marca 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Hauser (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz sędzia del. WSA Mariola Kowalska Protokolant Krzysztof Tomaszewski po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2012r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 września 2010 r. sygn. akt II SA/Gl 212/10 w sprawie ze skargi W. K. na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie kary z tytułu odstępstwa od projektu budowlanego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z dnia 23 września 2010 r., II SA/Gl 212/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej jako: WSA) - po rozpatrzeniu sprawy ze skargi W. K. na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach (dalej jako: ŚWINB) z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...] w przedmiocie kary z tytułu odstępstwa od projektu budowlanego - uchylił zaskarżone postanowienie i orzekł, że nie podlega ono wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

W uzasadnieniu wskazano, że w związku ze skierowanym do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego Powiatu Gliwickiego (dalej jako: PINB) wnioskiem W. K. o pozwolenie na użytkowanie rozbudowanego lokalu restauracyjno--kawiarnianego w części piwnicy inspektorzy PINB przeprowadzili w dniu 14 lipca 2009 r. obowiązkową kontrolę zakończonej budowy, która to kontrola ujawniła nieprawidłowości stanowiące, zdaniem kontrolujących, jedno istotne i jedno nieistotne odstępstwo od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę.

Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...], działając jako organ I instancji, wymierzył W. K. karę w kwocie 7500 zł z uwagi na stwierdzenie niezgodności zagospodarowania terenu z zatwierdzonym projektem budowlanym. Organ I instancji wskazał iż w ramach kontroli stwierdzono nieprawidłowości polegające na wykonaniu wykopu przy ścianie szczytowej budynku do poziomu posadzki kondygnacji podziemnej z wygospodarowaniem w nim dodatkowego przejścia do części rozbudowanej istniejącego lokalu. Kontrola ujawniła również, iż projekt nie zawiera rozwiązań umożliwiających korzystanie z obiektu osobom niepełnosprawnym.

Zażalenie na ww. postanowienie złożył W. K. wyrażając niezadowolenie z otrzymanego rozstrzygnięcia. W uzasadnieniu podniósł, iż w trakcie prowadzonych robót budowlanych wokół zaprojektowanej rozbudowy okazało się, że w odległości około 1 metra zlokalizowany był kanał techniczny, od lat 70. nieużytkowany i niewykazany w żadnej dokumentacji. Był on przykryty ziemią, a w czasie prac budowlanych częściowo zawalił się. Rozbiórka takiego kanału nie wymagała pozwolenia na rozbiórkę, ani także zgłoszenia. W efekcie powstał obniżony teren, który inwestor postanowił wykorzystać jako przedłużenie tarasu i idealną drogę ewakuacji. W odpowiedzi na drugi zarzut W. K. wskazał, iż projekt został pozytywnie zatwierdzony. Uwzględnione zostały w nim potrzeby niepełnosprawnych takie jak ubikacja. Nadto wejście od pl. Kopernika posiada zamocowane stalowe szyny oraz sygnalizację - monitoring, informującą obsługę obiektu o potrzebie pomocy osobie niepełnosprawnej.

Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...] uchylił zaskarżone postanowienie w zakresie kwoty wymierzonej kary 7500 zł i orzekł o wymierzeniu kary w kwocie dwa razy po 7500 zł tj. 15000 zł. W uzasadnieniu organ

II instancji wskazał nieprawidłowości stanowiące zdaniem organu dwa istotne odstępstwa od projektu budowlanego stwierdzając w konsekwencji, iż zaskarżone postanowienie posiada wadę nieważnościową a art. 59f ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zmianami - dalej jako: pb) nakazuje naliczyć karę odrębnie za każdą wyszczególnioną w art. 59a ust. 2 pb nieprawidłowość i suma tych kar stanowi naliczoną karę. Organ II instancji podkreślił, że stosownie do art. 139 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U.

Strona 1/6