Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wójta Gminy W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. akt II SAB/Wr 52/17 w sprawie ze skargi P. A. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy W. w przedmiocie naruszenia stosunków wodnych oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. akt II SAB/Wr 52/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. A. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy W.w przedmiocie naruszenia stosunków wodnych, umorzył postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu; stwierdził, że Wójt Gminy W. dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania; stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; przyznał od Wójta Gminy W. na rzecz skarżącego sumę pieniężną w wysokości 600 zł (słownie: sześćset złotych); w pozostałej części skargę oddalił; zasądził od Wójta Gminy W. na rzecz skarżącego kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
W skardze na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy W. skarżący wskazał, że postępowanie przed Wójtem dotyczy wydania decyzji w przedmiocie naruszenia stosunków wodnych poprzez posadowienie słupa energetycznego nr [...] w skarpie rowu przydrożnego, w bliskim sąsiedztwie posesji, na skutek czego w czasie obfitych opadów deszczu następuje napływ wody opadowej do piwnicy domu skarżącego w miejscowości S. nr 17.
Skarżący zarzucił wójtowi naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 7, art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i § 2 oraz art. 36 w zw. z art. 37 § 1 i § 2 K.p.a. Wniósł o:
1) stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa;
2) orzeczenie o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a.;
3) przyznanie od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a.;
4) zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi wskazał, że postępowanie w sprawie trwa od dnia 9 września 2013 r. Do dnia wniesienia skargi Wójt Gminy W. nie wydał decyzji w sprawie, mimo, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Legnicy postanowieniem z dnia 13 lutego 2017 r. wyznaczyło dodatkowy termin załatwienia sprawy do dnia 31 marca 2017 r.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy W. wniósł o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego. Wójt wskazał, że w dniu [...]kwietnia 2017 r. zakończył postępowanie wydając decyzję nr [...] w przedmiotowej sprawie. Od tej decyzji P. A. wniósł odwołanie. Organ zauważył, że długotrwałość przedmiotowego postępowania wiąże się ściśle z jego przedmiotem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przedstawił przebieg postępowania administracyjnego, jaki wynika z akt administracyjnych. Oceniając przytoczony przebieg postępowania administracyjnego prowadzonego przez Wójta Gminy W. Sąd stwierdził, że skarga co do zasady zasługiwała na uwzględnienie. Sąd wskazał, że przez pojęcie "przewlekłego prowadzenia postępowania" należy rozumieć sytuację działania w sposób nieefektywny poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywanie czynności pozornych, powodujących, że tylko formalnie organ nie jest bezczynny. Przewlekłość w prowadzeniu postępowania wystąpi wówczas, gdy organ nie załatwia sprawy w terminie, nie pozostając jednocześnie w bezczynności, a podejmowane przez ten organ czynności procesowe nie charakteryzują się koncentracją niezbędną w świetle art. 12 K.p.a. ustanawiającego zasadę szybkości postępowania, względnie mają charakter czynności pozornych, nieistotnych dla merytorycznego załatwienia sprawy. Przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ zaistnieje zatem wówczas, gdy będzie mu można skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, by zakończyło się ono w rozsądnym terminie, względnie zarzut prowadzenia czynności (w tym dowodowych) pozbawionych dla sprawy jakiegokolwiek znaczenia.