Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego w przedmiocie pozwolenia na budowę
Sentencja

Dnia 4 lipca 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Krzysztof Dziedzic /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej "A. K." Sp. z o.o. z siedzibą w M. (obecnie Z. G. Od. M. Sp. z o.o. z siedzibą w M.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 7 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Ol 104/15 w sprawie ze skargi "A. K." Sp. z o.o. z siedzibą w M. na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 7 lipca 2015 r., sygn. akt II SA/Ol 104/15, oddalił skargę A. K. sp. z o.o. z siedzibą w M. na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu [...] stycznia 2014 r. A. K. sp. z o.o. z siedzibą w M. wystąpiła do Starosty Kętrzyńskiego z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę składowiska odpadów komunalnych innych niż niebezpieczne i obojętne - obiekty: kwatera Nr 3, kwatera Nr 4, kwatera Nr 5, zbiornik wód opadowych "zachód", zbiornik wód opadowych "wschód", zbiornik p.poż, zbiornik odcieków, droga technologiczna na działkach 10/11, 10/8, 10/9, obręb Mażany, gmina Kętrzyn.

Organ I instancji decyzją z dnia 18 marca 2014 r. powołując się na art. 127 ust. 5 ustawy o odpadach odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego oraz udzielenia pozwolenia na budowę składowiska odpadów komunalnych innych niż niebezpieczne i obojętne. Argumentował, że planowana rozbudowa składowiska odpadów w Mażanach nie jest określona w planie gospodarki odpadami dla województwa Warmińsko - Mazurskiego na lata 2011-2016 (w uchwale Nr XVIII/333/12 Sejmiku Województwa Warmińsko - Mazurskiego z 19 czerwca 2012 r.).

Odwołanie od tej decyzji złożyła A. K. sp. z o.o. z siedzibą w Mażanach.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r., Nr [...] Wojewoda Warmińsko - Mazurski utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Skargę na decyzję Wojewody z dnia 24 grudnia 2014 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie A. K. sp. z o.o. z siedzibą w M.,

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalając skargę, wskazał, iż z literalnego brzmienia przepisu art. 127 ust. 5 ustawy o odpadach wynika, że do wydania pozwolenia na budowę składowiska odpadów jest możliwe, jeżeli budowa składowiska odpadów jest określona w wojewódzkim planie gospodarki odpadami. Jeżeli nie jest, to pozwolenia na budowę wydać nie wolno (organ odmawia wydania pozwolenia), a pozwolenie na budowę wydane mimo braku określenia w wojewódzkim planie jest obarczone wadą nieważności (art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.). Zdaniem Sądu odkodowanie intencji ustawodawcy tworzącego przepis art. 127 ust. 5 ustawy o odpadach nie wymagało odniesienia się do wykładni systemowej, czy też celowościowej.

Zarzut skargi dotyczący naruszenia prawa materialnego, tj. art. 35 ust. 3 w związku z art. 35 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego polegającego na ich niewłaściwym zastosowaniu nie był uzasadniony. Negatywny wynik ustaleń organu (wobec zaistnienia przesłanki określonej w art. 127 ust. 5 ustawy o odpadach), co do możliwości wydania pozwolenia na budowę, zwalniał organ z konieczności nałożenia na inwestora obowiązku usunięcia wskazanych nieprawidłowości w przedłożonym projekcie budowlanym.

W ocenie Sądu w sprawie nie doszło do naruszenia norm wynikających z przepisów prawa procesowego, bowiem organy dokonały kompleksowego wyjaśnienia wszelkich okoliczności sprawy i w konsekwencji zrealizowały normy proceduralne w sposób właściwy, lecz inaczej zinterpretowały prawo materialne. Sąd odniósł się również do zarzutu skargi dotyczącego skierowania decyzji do podmiotu, który nie jest stroną postępowania. Wyjaśnił, że decyzja pierwszoinstancyjna została skierowana do inwestora - A. K. Sp. z o.o. w M., a organ odwoławczy decyzję tę utrzymał w całości w mocy. Pomimo omyłkowego wskazania przez organ w rubrum decyzji A. Sp. z o.o. w W., decyzja ta została skutecznie doręczona A. K. Sp. z o.o. w M..

Strona 1/5