Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Środowiska w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. WSA Paweł Groński /spr./ po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W.I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2544/16 w sprawie ze skargi W.I. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Ministra Środowiska na rzecz W.I. kwotę 1.037 (słownie: jeden tysiąc trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6130 Pozwolenie na wprowadzenie do środowiska substancji lub energii
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Środowiska
Uzasadnienie strona 1/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2544/16 oddalił skargę W.I. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.

Ze stanu faktycznego przyjętego w zaskarżonym wyroku wynika, że Marszałek Województwa D. decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] zmienił, po raz kolejny, pozwolenie zintegrowane na wprowadzanie do środowiska substancji lub energii z instalacji fermy drobiu w miejscowości S. gm. S., udzielone S.T. decyzją Marszałka Województwa D. z dnia [...] marca 2009 r. nr [...], na prowadzenie instalacji do chowu drobiu, o liczbie stanowisk powyżej 40 000, zlokalizowanej na terenie Odchowalni Kurcząt w miejscowości S. - S., gmina S.. Decyzja ta została wydana w postępowaniu prowadzonym z udziałem społeczeństwa w związku ze zwiększeniem skali działalności prowadzonej przez S. T.

Odwołanie od powołanej decyzji wniósł W. I., właściciel nieruchomości położonych w odległości około 150 m od przedmiotowej fermy drobiu.

Minister Środowiska postanowieniem z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] stwierdził niedopuszczalność odwołania.

Organ odwoławczy uznał, że W.I. nie posiada legitymacji do zaskarżenia decyzji Marszałka Województwa D. decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. Wskazał, że odwołanie od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie, o czym stanowi art. 127 K.p.a., natomiast zgodnie z art. 185 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska, w którym określony został w sposób zamknięty krąg stron postępowania o wydanie pozwolenia, skarżący nie posiada przymiotu strony. Stroną bowiem, zgodnie z powołaną regulacją, jest jedynie prowadzący instalację oraz władający powierzchnią ziemi na obszarze ograniczonego użytkowania, o ile w związku z eksploatacją instalacji taki obszar utworzono.

Wobec powyższego, jak wywiódł Minister Środowiska, stroną w przedmiotowej sprawie jest wyłącznie prowadzący instalację - S.T.. Nie został bowiem utworzony obszar ograniczonego użytkowania dla przedmiotowej fermy drobiu, który zresztą nie mógł być utworzony, ponieważ ten szczególny środek ochrony środowiska można zastosować tylko dla oczyszczalni ścieków, składowiska odpadów komunalnych, kompostowni, trasy komunikacyjnej, lotniska, linii i stacji elektroenergetycznej oraz instalacji radiokomunikacyjnej, radionawigacyjnej i radiolokacyjnej, czyli instalacji wymienionych w art. 135 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska.

W.I., reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł skargę na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] lipca 2016 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienie oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżanemu postanowieniu zarzucił naruszenie art. 25 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych (dalej: dyrektywa IED) oraz art. 9 ust. 2 Konwencji z Aarhus, a także naruszenie art. 10 K.p.a., poprzez nieuznanie go za stronę postępowania - jako właściciela nieruchomości położonej w sąsiedztwie instalacji, narażonego na jej uciążliwe oddziaływanie. Ponadto skarżący zarzucił naruszenie art. 124 § 2 K.p.a. poprzez niewłaściwe sformułowanie uzasadnienia prawnego, polegające na nieodniesieniu się do argumentów prawnych zawartych w odwołaniu (tj. do powołanych w odwołaniu przepisów prawa międzynarodowego i unijnego, uzasadniających przysługujący skarżącemu status strony postępowania).

Strona 1/16
Inne orzeczenia o symbolu:
6130 Pozwolenie na wprowadzenie do środowiska substancji lub energii
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Środowiska