Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Marcin Kamiński Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych A. S.A. z siedzibą w B. i Ministra Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 836/17 w sprawie ze skargi B. w O. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji ostatecznej w przedmiocie udzielenia pozwolenia zintegrowanego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wyrokiem z 9 czerwca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi B. w O. (dalej jako "Stowarzyszenie") uchylił decyzję Ministra Środowiska z [...] stycznia 2017 r. w przedmiocie zmiany decyzji ostatecznej udzielającej pozwolenia zintegrowanego.
Jak wynika z akt sprawy, decyzją z [...] października 2016 r. Marszałek Województwa Opolskiego zmienił decyzję Wojewody Opolskiego z [...] lipca 2005 r. w przedmiocie pozwolenia zintegrowanego dla instalacji spalania paliw eksploatowanej przez A. S.A. w B. (dalej jako "Spółka"). W decyzji organu I instancji zamieszczono m.in. ustalenia dotyczące gospodarki ściekami przemysłowymi oraz wyjaśniono przyczyny odstąpienia od ustalania w pozwoleniu zintegrowanym warunków poboru wód.
Odwołanie od decyzji organu I instancji wniosło Stowarzyszenie.
Zaskarżoną decyzją z [...] stycznia 2017 r. Minister Środowiska uchylił decyzję organu I instancji w części i w tym zakresie orzekł co do istoty sprawy, a w pozostałym zakresie utrzymał decyzję organu I instancji w mocy.
W uzasadnieniu Sąd I instancji przedstawił stanowisko organu odwoławczego, który stwierdził, że zmieniając pozwolenie podano ilości zużytej wody z podziałem na lata (od 2016 do 2019 r. i od 2020 r.) z uwagi na eksploatację istniejących bloków 1-4 i mających powstać bloków 5 i 6 oraz uruchomienie nowej stacji uzdatniania wody.
W ocenie organu odwoławczego, wbrew twierdzeniom Stowarzyszenia, nie doszło do naruszenia art. 202 ust. 6 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2016 r. poz. 672 ze zm. - dalej jako "p.o.ś."), przez brak określenia w pozwoleniu warunków poboru wód powierzchniowych na potrzeby instalacji. Z akt sprawy wynika bowiem, że pobierana woda jest wykorzystywana także na potrzeby niezwiązane z przedmiotową instalacją. W uzasadnieniu decyzji, obok podania ilości wody wykorzystywanej w poszczególnych latach oraz od 2020 roku (43 263 tys. m3/rok), czyli wtedy, gdy będą pracowały bloki energetyczne 1-6, organ I instancji szeroko uzasadnił te wielkości. Pozwolenie wodnoprawne, które przywołuje Stowarzyszenie zezwala na pobór wody w tym okresie w ilości 43,7 min m3/rok. Określone wartości wykorzystania wody na potrzeby instalacji nie stoją w kolizji z wielkościami poboru wody i nie może mieć na to wpływu treść obowiązującego pozwolenia wodnoprawnego. Minister nie jest też organem wyższego stopnia w stosunku do Marszałka Województwa w sprawach określonych ustawą z 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2015 r. poz. 469 ze zm. - dalej jako "ustawa Prawo wodne"), na podstawie której jest wydawane pozwolenie wodnoprawne.
Organ odwoławczy wskazał także, że organ I instancji, podając informacje o jakości ścieków, nie wymienił wśród zanieczyszczeń arsenu i boru, co kwestionuje Stowarzyszenie w odwołaniu.
Organ odwoławczy nie podzielił stanowiska Stowarzyszenia w tym zakresie, ponieważ podanie prognozowanego składu ścieków z uwzględnieniem arsenu i boru nie było wymagane. Pierwiastki te zostały wymienione w rozdziałach opisowych BREF, odnoszących się do różnych przykładów, czysto informacyjnych, zidentyfikowanych podczas prac nad tym dokumentem.