Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny sędzia NSA Małgorzata Stahl sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) Protokolant asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 września 2013 r. sygn. akt II SA/Ol 462/13 w sprawie ze skargi M. T. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. znak [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 10 września 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę M. T. na decyzję Wojewody [...]z dnia [...]kwietnia 2013 r. w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia Rzeczypospolitej Polskiej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. Dyrektor Wydziału Spraw Obywatelskich i Cudzoziemców [...]Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie, działając z upoważnienia Wojewody[...], utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji w [...]nr [...]z dnia [...] marca 2013 r., zobowiązującą M. T., obywatela Armenii, do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie do dnia 21 marca 2013 r. oraz zakazującą mu ponownego wjazdu na terytorium RP na okres 6 miesięcy, licząc od daty wykonania decyzji.

W uzasadnieniu organ II instancji wyjaśnił, że M. T. nie ma pozwolenia na pobyt w Polsce i na terytorium RP przebywa nielegalnie od 15 września 2012 r. Wskazano, że M. T. legitymuje się paszportem nr [...]wydanym w dniu 17.08.2007 r., przez władze Armenii z terminem ważności do dnia 17 sierpnia 2017 r. Cudzoziemiec oświadczył, że przebywa w Polsce nieprzerwanie od 1995 r. Źródłem jego dochodu jest prowadzona przez niego działalność gospodarcza [...]sp. z o.o., polegająca na handlu obwoźnym różnym towarem. W paszporcie cudzoziemca zamieszczony został odcisk stempla, potwierdzający złożenie w ustawowym terminie, w dniu 11 maja 2011 r. u Wojewody [...], wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. Organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 61 ust. 2a i 3 ustawy o cudzoziemcach, jeżeli termin do złożenia wniosku został zachowany i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, wojewoda zamieszcza w dokumencie podróży cudzoziemca odcisk stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, wówczas pobyt cudzoziemca na terytorium RP uważa się za legalny do czasu wydania decyzji ostatecznej w sprawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. Ustalono, że decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r., Wojewoda [...] odmówił cudzoziemcowi udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium RP. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy ostateczną decyzją Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] września 2012 r., na którą skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 marca 2013 r. oddalił.

Wojewoda wskazał, że w odwołaniu cudzoziemiec wniósł o przedłużenie terminu dobrowolnego opuszczenia Polski do 1 roku w związku z prowadzonymi wobec niego postępowaniami karnymi wykonawczymi. Wyjaśniono w tym względzie, że zgodnie z art. 97 ust. 1a ustawy o cudzoziemcach termin dobrowolnego wyjazdu może być przedłużony jednorazowo do jednego roku, jeżeli przepisy polskiego prawa wymagają od cudzoziemca osobistego stawiennictwa przed polskim organem władzy publicznej lub obecności cudzoziemca na terytorium RP wymaga jego wyjątkowa sytuacja osobista lub interes RP. Organ odwoławczy wystąpił więc do Sądu Rejonowego w[...] , VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w [...]oraz do X Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w [...] Sądu Rejonowego w [...] z prośbą o udzielenie informacji, czy w związku z orzeczoną wobec cudzoziemca karą grzywny oraz wydanym wyrokiem, wymagane jest osobiste stawiennictwo przed organami sądu lub obecność cudzoziemca na terytorium Polski z uwagi na interes RP. W odpowiedzi poinformowano Wojewodę, że w czasie wykonywania wyroku wymagane jest osobiste stawiennictwo skazanego przed organami sądu lub kuratora i aby to zapewnić konieczna jest obecność cudzoziemca na terytorium RP. M. T. podlega okresowi próby do dnia 21 lutego 2015 r. W tym czasie średnio raz na 6 miesięcy kurator będzie przeprowadzał w miejscu zamieszkania skazanego wywiad środowiskowy oraz, w razie potrzeby, wzywał go do biura w celu motywowania do naprawienia szkody. Podkreślono, że bezwzględnie obecność cudzoziemca jest konieczna, gdyż został zobowiązany do naprawienia szkody w terminie jednego roku i termin ten upływa 21 lutego 2014 r., zaś okres wykonywania kary upływa 21 sierpnia 2015 r. Mając powyższe na uwadze organ II instancji nie przychylił się do wniosku cudzoziemca i nie przedłużył mu okresu dobrowolnego opuszczenia terytorium RP. Argumentowano w tym względzie, że ustawodawca nie nakłada na organ obowiązku przedłużenia terminu do dobrowolnego opuszczenia przez cudzoziemca terytorium RP, daje mu jedynie taką możliwość. Wojewoda przyjął, że na niekorzyść cudzoziemca przemawia fakt, że figuruje on w wykazie osób niepożądanych na terytorium RP oraz w Systemie Informacyjnym Schengen z terminem do 20 lutego 2015 r. Stwierdził, że postępowania: karne oraz administracyjne, które ma na celu wydanie decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium RP, oparte są na różnych podstawach prawnych i toczą się niezależnie. Nie oznacza to jednak, że w takim przypadku zobowiązanie cudzoziemca do opuszczenia Polski może nastąpić dopiero po wykonaniu orzeczonej kary przez okres próby. Wojewoda zwrócił uwagę na fakt, że koniec okresu próby wyznaczony cudzoziemcowi przypada na 21 lutego 2015 r., a przedłużenie terminu dobrowolnego opuszczenia terytorium RP może nastąpić jednorazowo na okres jednego roku. Przedłużenie cudzoziemcowi wnioskowanego terminu nie umożliwi mu więc i tak realizacji wyroku w całości.

Strona 1/4